"Aan De Briud en Briudegom op hun Trouwdag acht Juli 1922 te
Noordeind v Graft.
Lieve Briud en Briudegom Je Grootmoe wens je beiden
Een heerlijk toekomst ten alle tijde
Daar gij beiden je best heeft gedaan
Om met liefde in 't huwelijk te gaan
Ja Briudje daar gij het ouderhius gaat verlaten
Zal het je toch menig traantje baren
En de Briudegom even eens
Want gij beiden zijn altijd thius geweest
De ouders van alle bei zei
Kost hun ook wel een traantje allebei
Maar de toekomst doet hun leven
Op hoop dat gij beiden daar na zult streven
Het zal altijd wel geen voorspoed wezen
Deel dan zamen de tegenheden
Want de ware liefde komt dan boven
Om met elkander het te geloven
Nu wens je Grootmoe noch allebei
U nogmaals vreugde ten alle tijd
En hiermee sliut ik mij wens
Het is van een heel oud mens."
De consequent verkeerd om gespelde 1 en u in de "ui" en het kennelijk
moeizame handschrift maken ongetwijfeld dat dit document in de familie met
gevoelens van respect en warmte zal worden bewaard. Immers: zo houd je
"grootmoe" altijd bij je, ook al is haar leven al lang legende geworden. Schreef
ze niet zelf voor haar kleindochter op de lange lijst van haar haak- en
breiwerk:
"Marie
handwerken
van je Grootmoe
te gedachtenis"
Zo'n nalatenschap houdt de herinnering levend met een glimlach van
ontroering.
65
