blangfen en dolfijnen in de kerk
103
stroomlevering uit het net van Oost-Graftdijk voor een 15 pk elektromotor
zou moeten kosten. De administrateur van het G.E.B. te Graft, de heer J.
Messchaert te West-Graftdijk, berichtte dat de te maken net-uitbreiding ten
behoeve van het Kamerhop 2900 zou kosten en dat de stroomkosten 15
cent per kWu zouden bedragen plus per maand 2,50 meterhuur.
Het polderbestuur besloot tot de aanleg van een dieselgemaal. Op 15
februari 1923 berichtten dijkgraaf P. Groot en secretaris J.P. Rol aan
ingenieursbureau De Wit dat zij genoegen namen met de inmiddels
aangeboden Deutz-motor, die direct aan de centrifugaalpomp zou worden
aangesloten en 340 slagen per minuut kon maken. De prijs van de motor was
5430.
3 Augustus 1923 was een en ander gereed en kon worden proefgedraaid. De
proeven verliepen naar wens en "alles loopt goed" berichtten de heren De
Wit in hun eindrapport aan het polderbestuur. Zij konden de garantie geven
dat de capaciteit van het gemaal 6,5 kubieke meter per minuut bedroeg bij
een opvoerhoogte van 3,80 meter en 340 slagen.
De correspondentie over een en ander berust sinds kort in ons archief, door
een schenking van Koos Jonker te Wormer, die de betreffende papieren daar
ca. 40 jaar geleden bij Van Gelder Papier heeft behoed voor vernieting door
de papiermolen. Waarvoor dank!
De bedoelde dieselbemaling, waar wijlen machinist Middelveld jaren mee
heeft gewerkt, is overigens al sinds de zeventiger jaren vervangen door een
moderne automatisch werkende elektrische Vopo-bemaling. Van de molen is
al sinds mensenheugenis alleen het onderstuk als woning behouden, maar dat
doet dan ook tevens dienst als een markant herkenningspunt in de omgeving.
Nadat in 1951 de Grafter kerk was gesloopt, is een deel van het meubilair,
tesamen met andere stukken uit de inventaris, verkocht aan de Nederlands
hervormde gemeente te Willemstad, aan het Hollands Diep. De kerk te
Willemstad was kort daarvoor door brand verwoest. Bij de nieuwbouw van
de huidige koepelkerk aldaar kwamen de oude spullen uit Graft goed van
pas.
Bij die oude spullen behoorden ook zeven koperen kandelaars, die
omstreeks 1600 zijn vervaardigd, waarschijnlijk door Hans Rogiers van
Harelbeeke, een Amsterdamse "geelgieter", zoals de makers van gegoten
messing ornamenten werden genoemd.
