29
We hebben ze lang kunnen nakijken. Toen ze bij de kuststrook kwamen, begon
het vierlinggeschut er op tekeer te gaan. En meteen doken die jagers op het
geschut af. We hebben die bommenwerper niet zien neerstorten, maar of 'ie de
overkant gehaald heeft, dat is voor mij altijd de vraag gebleven.
CCD op Spijkerboor.
Eén van de aardige dingen die we als lijnwerkers beleefden, was toen we aan de
"Vuurlijn" bij Spijkerboor werkten. Jan Rozendaal had met de caféhouder
Jan Hop afgesproken dat we in het café ons brood konden eten. Toen we daar op
een middag zaten, kwam er aan de Spijkerboorder kant van het kanaal een oud
vrachtauto'tje, echt zo'n oud brikkie met een kleine laadbak vol etenswaar:
aardappelen, wortelen, ja wat de mensen maar bij elkaar scharrelden. Om de
hoek van het café stonden twee man van de CCD te controleren. Zij hielden het
brikkie staande en legden beslag op de vracht.
"Wat toch zonde", zeiden wij onder elkaar. De man uit de auto moest mee naar
binnen. Heel triomfantelijk kwamen die CCD'ers met hem binnen. Ze gingen met
hem aan een tafeltje in een andere hoek zitten om proces verbaal op te maken en
wij hadden zeer met hem te doen. Maar opeens hoorden wij het oude brikkie
starten en daar ging het er vandoor: de brug over, de Vuurlijn langs, richting
Oost-Knollendam. De triomfantelijke gezichten keken toen opeens heel
beteuterd. Om zelf niet in de problemen te komen moesten de heren hun
mannetje ook laten gaan. Hij kreeg buiten een fiets van een omstander, waarmee
hij het spoor van zijn auto kon volgen. Volgens mij is dat de fiets geweest van
degene die er met de auto met etenswaar vandoor was gegaan.
Luchtaanval.
Het ergste, wat de diepste indruk op me heeft gemaakt, was dat er bij ons aan de
Noordervaart, eind februari 1945, auto's werden beschoten. Er kwamen drie
Duitse legerwagens uit de richting Alkmaar, aan de overkant, de noordkant van
de Noorden aart, die net voor ons huis werden beschoten door een stel jagers.
Eén auto vloog m brand. De Duitsers vluchtten uit hun wagens door de
boomgaard van Jan Blauw, aan de overkant. Mijn vader en ik lagen in dekking in
de steeg naast ons huis en langs de Noorden aart kwam juist een zekere Kuiper
uit De Rijp aanfietsen. Hij woonde in de buurt van de Tilbrug en hij is nog
fortwachter geweest. Hij liet zich zó in de kant rollen. Niemand raakte gewond,
ook die Duitsers niet.
Op dat moment stonden Dirk Hop en Jan Renses aan het eind van de Laanweg,
bij Van der Laan, met een melkwagen met een trekker ervoor. Zij reden voor
"Neerlandia" en stonden naar die luchtactie bij ons te kijken, toen er nóg een
jager kwam aangevlogen. Wij hoorden heel even "brrt", een kort salvo. Dat was
op die melkwagen gericht, Jan Renses vluchtte, met een splinter in zijn been.
Maar die aanval heeft Dirk Hop het leven gekost.
