40
Kinderen wisten niet wat een banaan was
Toen de Starnmeer in februari 1994 werd geïnundeerd door de Duitsers,
verhuisde ik met mijn vader en moeder en jongste broer naar West-Graftdijk.
Ook onze buren Rol evacueerden daarheen. De familie Rol kwam aan de
Noorderstraat te wonen, toen nog "het Noordje" geheten. Wij kwamen op
Zuiderstraat 72, naast kapper Piet Prins.
Kinderen uit het Noordje speelden wel eens op het erf bij de familie Rol. Op een
keer vroeg buurvrouw Rol aan hen: "Weten jullie wat een banaan is?". Ze wisten
het niet, want ze hadden er nog nooit een gezien.
Nel Rol vertelde die kinderen eens over de prinsesjes, die toen in een ver land
woonden. Ze vertelde erbij dat die prinsesjes de kinderen waren van prinses
Juliana en prins Bernhard. "Weten jullie eigenlijk wat een prins is?", vroeg ze.
De buurkinderen hadden niet direct antwoord, maar de vijfjarige Grietje
Schoemaker wist heel wijs: "Een prins is een kapper!".
Een jeugdige Graftdijker, Dick de Groot, speelde met enkele vriendjes
verstoppertje en had zich, naar hij dacht, een goede schuilplaats verworven door
zich te verschuilen achter het deel van Nico van der Hoff's woning dat buiten de
erfomheining uitstak in de dorpsstraat. Nico - altijd "in" voor een geintje - dacht
het joch te laten schrikken door uit het raam in de voorgevel een bekertje water
op zij te mikken.
Terwijl hij dat deed, stak Dick juist zijn hoofd om de hoek van het huis. De
w aterplens trof hem midden in zijn gezicht. Dat was harder schrikken dan Nico's
bedoeling was geweest. Het effect was dat Dick al blèrend zijn hele register van
scheldwoorden opentrok. Het ergste scheldwoord wat hij kon bedenken was:
"Lilleke ennesbejer". Daar heeft Nico, als vaste klant van "Radio Oranje", nog
het hardst om gelachen. Cor Booy.
't Was in de pruim en tijd...
In de eerste jaren van de bezetting werd ten behoeve van de voedselvoorziening
voortdurend propaganda gevoerd voor het verbouwen van koolzaad, onder de
slagzin "Meer vet voor het Nederlandse volk".
Een propagandakreet van gelijke strekking was "Nederland voedt zichzelf'.
In die jaren woonden te Markenbinnen in een oude boerderij twee gebroeders die
zeer Duitsgezind waren. Bij hun boerderij behoorde een kleine boomgaard met
daarin een rijkdragende pruimeboom. Maar op een zeer vroege morgen in
augustus 1941 bleek de rijkdragende pruimeboom volkomen leeg geplukt zonder
dat de twee gebroeders er een hand naar hadden uitgestoken.
In plaats van de pruimen hmg aan een van de takken een bordje met de tekst
"Nederland voedt zichzelf'.
