50 snelle vliet" en dan viel het koor tweestemmig in. Voorbij. Waar zijn de grote tijden van het Rijper jongvolk, toen het om ging met de reuzen uit de wereld vann klatergoud en schijn werpers? Acrobaten en toneelspelers, wereldzwervers en toch burgers van De Rijp. Frans, Willem en Harry Hart, de "levende brug", vallende over de afgrond om Eliza's vlucht mogelijk te maken. Wat is er wat afgetrild als Netje Hart, "Eliza", over de levende brug vluchtte. "De ridders van de nevel", "De groene duivel" "De armen van Parijs". Komedianten trokken voorbij: de Blaa- sers, de Wijlackers, De Haas, Bakker, werkers op de tonelen van de grote wereld, maar.burgers van De Rijp. De Rijp... Bont is je geschiedenis en bont waren de mensen die er leefden. Het zal de moeite waard wezen om wat te ver tellen uit het leven van alledag, zoals het geleefd werd in Rolderspad en Kerkstraat, de Ven, het end van 't Riet, de Keizerbuurt en Vlaander, de Lievelandsbuurt en t Klooster, van Kerkesteeg, 't Zuidje, Tuingracht, RechtestraatWest en Oosteinde. Laten we wat uit dat leven van alledag in dat wondere dorp beschrijven. Dat dit dcrp zoveel anders was als de plaatsen in de buurt is eigenlijk niet zo'n wonder, als je de geschie denis van De Rijp kent. Zeevaarders en avonturiers laten nu eenmaal sporen na. Dat komt uit in denkwijze, zeden en ge woonten. De dag is nog jong, in de zomer van het jaar zoveel. Vijf uur heeft de klok op de Dam geslagen. In Kerksteeg, End van 't Riet, Lievelandsbuurt, Ven en Keizerbuurt is het een en al bedrijvigheid. Hondesnorren, bespannen met de vreemdste vertegenwoordigers van het honderas, komen uit de verschil lende stegen. Op de zijkant van iedere snor een voerman. Dit is de uitvaart van Handel en Negotie. Alles is handel: een dooie koe, een mandje vodden, een familiebijbel of een lekke emmer. Een Rijper koopt alles. Waarheen jakkeren al die hondekrossen? De polder in! Geen boer of tuinder heeft daar met zijn rommel verlegen te zitten. De Rijpers kopen alles, kunnen letterlijk alles gebruiken en verorberen. Och, die oude Rijpers waren toen veel deftiger. Adelijke koeien golden een goeie prijs. Was het luchtje wat al te sterk, dan ging het vlees aan een touw in de sloot en de

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 1994 | | pagina 24