116
STER RECLAME UIT 1916
1892 te Grootschermer, met Grietje Schermer.
Uiteraard was het molenaarschap geen volledige broodwinning.
Bij lange na niet. Isaak Ris was dan ook tevens (kleine) vee
houder. Zijn koeien stonden in de schuur op het molenerf.
Nadat het polderbestuur wegens aanschaf van een motorgemaal
de molen buiten gebruik had gesteld en in 1923 de molen liet
"doorzagen", verhuisde Isaak met zijn gezin en zijn vee naar
de boerderij in de hoek bij Oost-Graf tdijk, waarin nu de
familie Wouda woont.
Isaak Ris overleed op 81-jarige leeftijd, op 19 april 1944,
ten huize van zijn dochter Aagt je Tentij-Ris te West-Graf tdijk
Hij was daarheen, met zijn zoon Arie en diens gezin, geevacu-
eerd. Het Kamerhop, dat hij als molenaar had helpen droog
houden, stond toen inmiddels al ruim een maand onder water,
als gevolg van de inundaties door de Duitse bezetters.
Het is twaalf uur en de toren bromt
Als Leentje uit de winkel komt
Waar zij het boekje moest betalen
En ondermeer ook koffie halen.
Ze heeft zich vreselijk verlaat,
Holt als bezetene langs de straat.
Opeens neemt ze een kloek besluit:
Een trammetje, wat maakt dat uit.
Vanaf 1t balcon ontdekt ze binnen
Eén harer vroegere vriendinnen.
Vlug als een hinde wipt ze erheen.
"Hé, dag Greta"klinkt het."Hé dag Leen".
En een gesprek vol klaterklank
Klinkt op. En naast de bank
Staan naast de meisjes, beiden blond,
De boodschappenmandjesbeide rond.
De conducteur noemt de naam van de straat.
"Gunst, ik moet er uit" zegt Leentje en gaat,
Wipt op de tree, maar neemt 't verkeerde mandje mee.
Thuis zoekt ze snel naar het koffiezakje
Maar vindt een stevig luchtdicht pakje.
Zij opent het, ruikt en zegt dan:"Nou hoor,
Daar krijg ik vast geen standje voor!"
