alleen de wind kostte niets 73 niet kunnen slagen, bij welke gelegenheid hij de Bandelier van den sabel van een der wachts verscheurd heeft, welke daarop rapport aan het hoofd van de wacht heeft gemaakt, die met behulp van andere wachts denzelven den sabel ontnomen en in de politiegevangenis overgebracht heeft. In die gevange nis is een raam van ouderwetsch fatsoen met kleine glaasjes aan de binnenzijde door ijzeren staven verzekerd, welke hij Jan Wardenaar na een weinig toevens alle stukgeslagen en verbrij zeld heeft, zoodat men zich genoodzaakt heeft gezien hem voor dat ogenblik tot voorkoming van verdere onheilen te moeten vastbinden. Ik heb in het belang van orde en rust in de tegenwoordige tijdsomstandigheden noodzakelijk geoordeeld genoemd persoon onder geleide van den veldwachter dadelijk naar UEd.Gestrenge te moeten doen overbrengen met het ver zoek deze zaak correctioneel indien daartoe termen zijn (waar ik niet aan twijfel) te willen vervolgen. Kunnende als getui gen ter dezer zake gehoord worden de Heer H.Boonacker secretaris dezer gemeente, in betrekking als Hoofd van de nacht gedurende den gepasseerden nacht; de leden derzelve F.W.Bleeker, H.Oldewelt, R.Remmelts, P.Vogel Jr, de politie dienaar Jan Bakker en desnoods nog vele andere personen". Voor correctie was weinig gelegenheid meer; enkele dagen la ter trok Jan, weer opgefrist, met de Rijper schutters mee naar de vesting Naarden. Het voorval kostte hem waarschijnlijk wel zijn onderofficiersfunctie, want hij staat verder steeds te boek als schutter. (wordt vervolgd) J.Pielage Vijfhonderd jaar geleden was de afhankelijkheid van wind voor de mens bijzonder groot. Bijna alles wat vervoerd werd, ging per boot, hetzij trekschuit of zeilschip. De gehele oorlogs- en koopvaardijvloot maakte gebruik van de wind. Columbus ontdekte Amerika; de Hollanders voeren naar Indie, Japan en China en de haringvissers en walvisvaarders van 't Scher mereiland visten op diverse zeeen. Al deze mogelijkheden van de wind kostten niets, behalve ma teriaal en menselijk leed. De Hollandse graven en latere landheren dachten er anders over: zij verpachtten het zgn. windrecht. Aldus kostte de wind wèl iets.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 1993 | | pagina 7