19
en Sijbrajrd. Booy), de kinderen uit het eerste huwelijk van
Theun Schellinger en tenslotte de kinderen uit het eerste
huwelijk van Cornelis Meijsen. Op zichzelf misschien niet
zo bijzonder, maar doordat één van de meisjes Schellinger
trouwde met een van haar "tafelbroers" Meijsen, heb ik wèl
een bar ingewikkelde familie gekregen...
Terug naar Jan en Antje
Daarover nu niet. Het gaat me in dit verhaal altijd nog om
de nazaten van Brand Los, de bulloper van WarderDaarom te
rug naar Jan Brand Los en Antje Vooren, die niet onafgebro
ken in de Starnmeer hebben gewoond, maar ook in De Woude en
in de gemeente Uitgeest. Dat kan onder Marken-Binnen zijn
geweest. Daar werd hun eerste dochter, Maartje geboren in
1814. Zij trouwde later met Dirk Graftdijk en woonde op
de boerderij "Kikkerstein"(nu Gerard Jongens) in de
Starnmeer.
De tweede zoon van Jan Brand Los en Antje Vooren was Klaas
Los, geboren in de gemeente Akersloot op 18 november 1818 en
overleden 24 februari 1871. Hij is getrouwd ge
weest met Alijda Dekker. Ze hebben gewoond aan de Oostdijk
van de Schermer, waar Klaas ook is overleden. Met Alijda Dek
ker is het tragisch afgelopen. Zij werd wegens krankzinnig
heid onder curatele gesteld.
Klaas en Alijda hadden zes kinderen, die allen getrouwd zijn
geweest: Antje (met Pieter Kalis te Stompetoren)Jan (met
Grietje Schermerhorn), Elizabeth (met Pieter Vader), Maartje
(met Klaas Akkerman), Pietertje (met Tijmen Peereboom)en
Cornelis, alias Manke Kees (met Cornelia Rol).
De derde zoon van Jan Brand Los en Antje Vooren heette Dirk
Los. Hij werd geboren 12 februari 1823 en overleed 2 novem
ber 1868, was 22 april 1849 te Akersloot getrouwd met Aagie
Ploeger en woonde z'n hele leven in De Woude. Zij hadden
negen kinderen. Eén ervan was Cornelis Los, de overgrootva
der van de neven Dick en Jan Los die nu nog in De Woude
wonen. Deze Cornelis Los, geboren 18 november 1854, getrouwd
op 25 april 1875 te Akersloot met Grietje Besse en 30 mei
1880 als weduwnaar hertrouwd met Neeltje Waterdrinker uit
Oosthuizen, was op zijn oude dag ook min of meer de kluts
kwijt. Voorbijgangers zagen hem op een avond op zijn tafel
staan terwijl hij poogde de (elektrische) lamp uit te blazen
en toen een gewaarschuwde zoon poolshoogte ging nemen,kreeg
hij ten antwoord:"Ik wil te bed, maar dat verdomde licht
wil niet uit!"
