De nieuwe trambrug no.11
recte aanleiding financiële middelen te vinden (door belas
tingheffing) om de oorlog tegen Spanje te kunnen betalen.
Aan de andere kant speelde ook de oude stedelijke naijver te
gen de bierbrouwerijen in de dorpen een rol. Dat blijkt on
der meer uit het feit dat dit verbod nooit werd opgeheven.
Het bleef in ieder geval tot 1795 van kracht.
Diederik Aten.
noten:
1. Oud Archief Graft inv.nr. 54.
2. idem n.inv.nr.15 dd 18-12-1594.
3. ibid. dd 28-12-1594.
4. ibid.
5. ibid. dd 13-1-1595, 11-1-1995.
6. ibid. dd 29-1-1595.
7. ibid. dd 3-2-1595.
8. ibid. dd 11-2-1595.
9. ibid.
Toen in november 1924 de nieuwe trambrug voor Schermerhorn
per dekschuit aankwam bij de Beemsterbrug te De Rijp (zie
Chronyke nr.5 jrg.7 blz.14), veroorzaakte dat grote belang
stelling bij de Rijper bevolking. Als zevenjarige jongen
ging ik er elke dag kijken.
Het was een publiek geheim dat burgemeester en wethouders
van De Rijp uit het passeren van dat gevaarte door de oude
Beemsterbrug een extra vernieuwing van deze brug wilden be
werkstelligen, in de overtuiging dat de leverancier van de
nieuwe Schermerhornse trambrug, de firma Kloos, geen andere
keus had. Dat bleek een misrekening. De firma Kloos zag een
andere mogelijkheid. Met twee lieren werd de trambrug over
zware balken zijdelings op de Beemsterdijk getrokken, op
klossen gesteld en in goten, ingesmeerd met vet, door middel
van een lier die op de brug was gemonteerd, voortgetrokken
over een afstand van circa 50 meter. Het laden van de brug
op de grote dekschuit, die inmiddels onder de Beemsterbrug
door was gevaren, gebeurde op overeenkomstige wijze als het
lossen, ter hoogte van de zogenaamde wei-steiger. Daar wer
den gewoonlijk de wei-boten geladen van de Hollandse Melk-
Suikerfabriek te Uitgeest.Aan de wei-steiger eindigde de
wei-pijpleiding van de melkfabriek "Hollandia"