ONZE VOETINGEN HANDHEI 4 "Voetingen" is een plaatselijke benaming voor funderingen. Het heien van funderingspalen blijft een indrukwekkend gebeuren. Niet zozeer door het lawaai waarmee dat gepaard gaat, maar vooral door de afmetingen, met name de lengten, die ermee gemoeid zijn. Als ik het zie, moet ik onwillekeurig terugdenken aan mijn timmermanstijd bij aannemer Dirk de Jongh te Graft, waar ik regelmatig bij het heiwerk betrokken was. Bij het heien van palen kunnen zich twee gevallen voordoen, namelijk: le. De palen komen in de vaste grond te staan. Zij staan dan "op stuit". De vaste grond is in onze contreien, met de veenachtige bodem,te bereiken op 15 tot 25 meter diepte. 2e. De vaste grond is niet te bereiken of men streeft er niet naar die te bereiken. Dan wordt het draagvermogen verkregen door de knellende werking van de grondverdringing en de wrijving van de grond tegen de palen; zij staan dan "op kleef". Voor woningen en zwaardere gebouwen werd meestal "op stuit" geheid, waardoor een hogere belasting op de palen kon worden toegelaten. Dit heiwerk werd, vanwege het speciale benodigde mate rieel, uitbesteed aan een heibedrijf. Maar het heien van kleinere zaken"op kleef" deden we zelf. Handheien Hoewel de geschiedenis en de manier van het op stuit heien best interes sant zijnbeperk ik me tot de beschrij ving van het handmatig op kleef heien en dan nog wel zonder de stelling.Dat wil zeggen, zonder de driebenige stelling met de twee verticale gelei ders waartussen het heiblok op en neer wordt bewogen. Dit handmatige heien bestond uit het door vier per sonen met touwen via een katrol op trekken en laten neerkomen van het heiblok op de paal. Ik wil het slechts hebben over het ordinaire handheien. Dat gebeurde met

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 1990 | | pagina 6