Dezelfde man vertelde me ook:
"Er was nog iets meneer. We kregen bij Aetse genoeg te
eten. Maar mevrouw Hiemstra was niet schoon. Dat maak
te dat we wel eens aten met gemengde gevoelens. Maar we
hadden honger, net als iedereen. Toch. één van ons, oom
Ben, kon er tenslotte nietmeer tegen. "Ik kan het niet
meer door m' n keel krijgen", zei hij. Hij verzwakte in
korte tijd en hij overleed".
Weer vervoegde Aetse zich in de werkplaats van Nico van
der Hoff:"Dat is óók wat: nou is ome Ben dood".
Tja wat moet je in zo' n geval. Aangifte doen kon niet en
een begrafenis. West-Graftdijk zou op stutten staan.
Maar wéér wist Nico raad.' Zijn schoonader, opa Willem
Ton, was timmerman geweest. Die kon wel een doodkist
maken. En dominee Loysen werd ook weer in de arm ge
nomen voor de begrafenisplechtigheid, die s nachts moest
worden gehouden.
Aetse ging zelf in de doodkist liggen om te kijken of de
maat klopte, toen opa Ton het karwei gereed had. De maat
was goed. Toen het transport, in de nachtelijke uren. Ome
Ben werd op zolder in de kist gelegd. Aan touwen werd de
kist neer gelaten naar beneden. Nachtelijke begrafenis
Dominee Loysen las uit het'boek der Psalmen en sprak een
troostend woord. En toen moest in het stikkedonkerde
overledene ter aarde worden besteld, zonder dat de buren
er ook maar iets van konden horen.' In de tuin achter het
huis en de winkel van Aetse. Hoewel het een hachelijke on-
neming was, tijdens welke Aetse zelf in het graf terecht
kwam met de doodkist op zijn knieëen hebben de buren de
volgende dag hoogstens kunnen constateren dat "Aetse er
een aardappelkuil bij had". Maar dat was op zichzelf niet
zo verwonderlijk, want iedereen in het dorp wist dat Aetse
"wel eens wat rommelde".
Zondag 6 mei, de dag na bevrijdingsdag, terwijl wij, de
jongelui van West-Graftdijk in feestelijke stemming door het
dorp gingen, stond dominee Loysen boven op de stoep van
de pastorie, met zijn moeder en. de vijf joodse onderdui
kers van Aetse Hiemstra. Dominee riep, onder een brede
armzwaai: "Leve de vrijheid'1 En wij"Hoeraa
Dominee"Leve de koningin". Wij: "Hoeraa1"
Dominee "Leve alle joden Wij: "Hoeraa".
Eén van de drie joodse vrouwen huilde. Pas later begrepen
we waarom. Cor Booy
