JODENSGHOENTJES 17 aangegeven. Ook de joden die hij zelf in huis had, heeft hij aangegeven. Dat gaf me een tumult in De Rijp, toen die mensen bij hem werden opgepakt. Het dorp "rookte'1 ervan en m'n man heeft toen tegen hem gezegd: "Jan, wij moesten maar niet meer samen kaarten Breeman zei nog: "Maar ik héb het niet gedaan". Toch kwam hij niet meer bij ons, gelukkig. Op de avond dat hij is doodgeschoten, kwam onze buur man, meneer Van Dok van het postkantoor, het ons zeg gen. Hij had het gehoord, via de telefooncentrale. Breeman was niet meteen dood. Hij heeft nog minstens een uur geleefd en erg geleden. Dokter Wegdam was bij hem en heeft later gezegd: "Zó had het niet gemoeten". Het was daarna nog erg spannend, of er geen acties door de Duitsers werden ondernomen, maar dat is niet ge beurd, gelukkig", aldus mevrouw N. Zee-Pilkes, in het bejaardentehuis "De Mieuwijdt". In de jaren van de tweede wereldoorlog was café "Het Rijper Wapen" - tegenwoordig restaurant "Vivaldi".- omgebouwd tot distributiekantoor, voor de gemeenten Graft en De Rijp. Tot het personeel behoorden Rie Bruin uit Noordeinde, Flipse de vroegere vrachtrijderJan Zee ene Van der Eng uit.Akersloot en ook een zekere J. Muste. Deze laatste woonde, als Helderse evacué, in de voormalige onderwijzerswoning te Kogerpolder. Hij was hofmeester bij de Koninlijke Marine, maar na de ca pitulatie zijn baan kwijt. Het gezin Muste - vader, moeder, dochter en zoontje - kreeg er een huisgenootje bij, toen de jodenvervolging te Amsterdam dreigende vormen aannam. Er kwam een joods meisje van 5 h 6 jaar in huis, wat voor de omgeving door ging als een nichtje dat voor onbepaalde tijd kwam logeren omdat haar moeder in een sanatorium lag. Op zekere dag kwam de heer Muste in de schoenwinkel van Kees Heinis en bood er kinderschoenen aan, ter repa ratie. Nauwelijks had Muste de winkel van Heinis verla ten of Jan Breeman stapte er binnen. Terwijl hij de kin derschoenen zag staan, begroette hij de schoenmaker met de woorden:"Zo Kees, jodenschoentjes Heinis die wel iets wist, of althans vermoedde van Muste's onderduikstertjeschrok maar liet het niet merken en

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 1990 | | pagina 19