Over Poepen enzo....
7
"Poepen aten poepenstoet aan de poepentafel". Naar aan
leiding van het artikeltje over de "poepen" in de vorige
Chronykedeed dokter C. Maschhaupt ons het volgende
toekomen:
"Van mijn vader leerde ik het navolgende versje. Wij ge
bruikten het niet als aftelrijmpje. Of het een plaagrijmpje
voor de poepen was weet ik niet, maar in plaats van "poe"
werd een onwelvoegelijk geluid met de lippen gemaakt.
Het luidde aldus:
Laatst kwam ik langs een poepenkraam,
Daar zag ik zeven poepen staan.
Die poepen dronken poepenbier,
Wat hadden die poepen een plezier.
Die poepen dronken poepenwijn,
Wat zullen die poepen vrolijk zijn".
Aldus dokter Maschhaupt.
Het versje doet mij denken aan een ander, waarin de poe
pen in poppen waren veranderd. Dat was zo:
Laatst kwam ik in een poppenkraam,
Daar zag ik zeven poppen staan.
De poppenkoopman was op reis;
De poppen waren van de wijs.
Ze deden allemaal zo, zo, zo,
Ze deden allemaal zo.
En bij dat "ze deden allemaal zo, zo, zo" maakte je dan
de een of andere gekke beweging.. Het liedje was een
speelliedje wat gezongen werd in een kring of met twee
rijen kinderen tegenover elkaar. Om de beurt moest je
de gekke beweging bedenken, die dan al zingend werd
voor gedaan en onmiddellijk door de anderen werd na
geaapt.
Een andere variant op het poepenversje leerde ik van een
buurman:
Ik kwam laatst langs een poepenkraam,
Daar zag ik zeven poepen staan.
Elke poep die kocht een koek
En stak hem in zijn poepenbroek.
De scbddnaam "poepen" voor hooiers en maaiers, die
ik als kind overigens niet als scheldnaam onderkende
doordat ze in de dagelijkse omgangstaal tijdens de hooi
bouw werd gebezigd door vrijwel iedereen, heeft van oor
sprong uitsluitend op Duitsers betrekking gehad, zoals ik
