opgevolgd door bakker Klok. Daarna kwam Dammes. Hij was tevens organist in de Noordeinder Vermaning. Na Dammes ontmoetten we op onze historische wandeling de bloemenwinkel van Admiraal, later Klaas Tuin, van de firma Tuin en Kroone. Dan volgt het huidige "Bibalot". Daar was eertijds de zadelmakerij van N. Kroone geves tigd. Later van Jaap Houtman. In de woning waar nu Tineke Hooyberg en André Schipper wonen, had destijds Bart Visser (geen familie van André) zijn eer ste fietsenzaak. Later verhuisde hij naar het Oosteinde. Vervolgens de brandstoffenhandelaar Arie Zwaan en dan zijn we genaderd aan het algemene weeshuis, nu Groene Kruisgebouw. Weliswaar geen nering, maar het was er wel gezellig, zolanr, opoe Schouten (de grootmoeder van mevr. Annie Eger-Schouten) er weesmoeder was. Zij was een ont zettend lieve vrouw. Op de zolder van het tegenwoordige Groene Kruisgebouw werd in de jaren 1 30 het Rijper Museum gevestigd. Dan de woning waar ikzelf woon. Hier was, voordat mijn moeder er haar fijne was- en strijkinrichting in had geves tigd, de kruidenierswinkel van de weduwe Bart. Je kon er ook terecht voor een maatje jenever. Kastje sventers die later bij ons aan de deur kwamen, vertelden wel dat zij er menig maatje gehaald hadden. Moeder (mevr. T. Oldenburg- Hoek) heeft er tot 1942 haar was- en strijkinrichting gehad. Toen maakten de oorlogsomstandigheden het haar onmoge lijk de zaak voort te zetten. De volgende winkel was die van slager Hottentot, later op gevolgd door Frans en Jan Deckwitz, die er hun slagerij ook tot in de oorlogsjaren hebben gedreven. Dan volgt het voormalige doopsgezinde weeshuis, waar tot 1926 nog twee wezen in waren gehuisvest. Nadien werden ze "uitbesteed" omdat het instandhouden van de wees-inrichting voor maar twee kinderen te duur werd. Fotograaf Blaauw was de volgende ondernemer. Later woon de Gerard Visser in dat huis. Hij was mede-eigenaar van de beurtvaartonderneming "Schipper Visser". Ernaast was de kruidenierswinkel van Neel Mienes. Eigenlijk: mevrouw Van Eyk-Mienes, maar we zeiden altijd Neel Mienes. Ze ver kocht ook harde en zachte turven, per stuk, en drank in maat jes. Waar nu Jonneke Eger woont, was destijds de smederij van

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 1989 | | pagina 5