DE INTRODUCTIE VAN DE
POKKEN VACCINATIE IN DE RIJP
Voor de ontdekking van de inenting was er geen werkelijk
afdoend middel ter bescherming van de bevolking tegen uit
breken van epidemische ziekten. Een van de meest gevrees
de van die ziekten was pokken. Deze ziekte eisti vooral on
der kinderen een hoge tol.
Het pokkenvirus verspreidt zich via de lucht en via uitwerp
selen. Vooral als de lijder al voor de besmc ti: c i' -i' chu
conditie verkeerde, was de afloop dodelijk. Genas dt pa
tiënt, dan was hij of zij meestal voor het leven getekend
"pokdalig
In 1789 ontdekte de Engelse plattelandsarts Edwarc Jenner
dat er waarheid school in het "bakerpraatje" dat personen,
die besmet waren geraakt met koepokken, bijvoorbeeld bij
het melken, niet meer vatbaar waren voor echte pokken.Hij
bracht een beetje pus uit een koepokpuist op dt arm van een
melkmeisje, via een sneetje met een lancet, onder de opper
huis aan. De aldus ingeente persoon kreeg daar dan een koe
pok, die al snel weer verdween en was daarna beschermd
tegen de ziekte (1).
In de Nederlanden raakte deze methode al snel bekend. In
1795 werd de vaccinatie in Amsterdam geïntroduceerd. Dt
Maatschappij tot Nut van t Algemeen speelde hierin een be
langrijke rol. Het platteland bleef echter achter, ondanks 't
ijveren van het "Genootschap ter Bevordering van de Koepok
inenting". Pas na 1800, toen de hogere overheid aanmoedi
gingen naar de dorpsbesturen begon te zenden kwam hierir
verandering (2).
«Vannéér in De Rijp de eerste inentingen plaats vonden, is
niet meer te achterhalen. In ieder geval was men er hier
al voor 1805 mee bekend. In februari 1805 namelijk besloot
het gemeentebestuur de regenten van het Gemeene vVees- en
Armenhuis voor te stellen alle kinderen "die nog niet gepokt
hebben (d. w. z. de ziekte nog niet gehad hebben. -DA), met
Koepokstoff te doen inenten"(3).
In 1808 ontving het dorpsbestuur een aanschrijving van ko
ning Bodewijk Napoleon, waarin hij de gratis inenting vai
armen aanmoedigde. In september 1808 werd zo contact op
