toond. Gestreefd wordt naar een nieuwe opstelling
waar de bodemvondsten met prenten, teksten en
andere voorwerpen samen een beeld zullen geven
van het leven in de rijke 17e of in de arme 19e
eeuw. Mede op basis van de thans lopende veldver-
kenningen door het Instituut voor Pre- en Proto
historie van de Universiteit van Amsterdam zal
ook aandacht worden geschonken aan de vroege
bewoningsgeschiedenis van het Schermereiland:
een in vergelijking met de grote bloeiperiode
rond 1600-1650 tot op heden nogal verwaarloosd
stiefkind.
Weg is weg
Gezien de jubileumtentoonstelling gaat deze zegs
wijze gelukkig niet altijd op. Tal van boeiende
voorwerpen, die in de afgelopen (halve) eeuw
het Schermereiland hebben verlaten, zijn weer
"in levende lijve" of als foto naar De Rijp te
ruggekeerd. Opvallend is dat vooral de godshuizen
geleden hebben: de Grafter kerk gesloopt tot
niets overbleef dan een verbrokkelende muur rond
een met het jaar verder achteruit gaande zerken-
vloer, de Doopsgezinde kerk van West-Graftdijk
gesloopt na korte tijd als gymnastieklokaal te
hebben gefungeerd, de Rijper Vermaning gesloopt
en vervangen door een minder imposant en aanspre
kend gebouw waarvoor de waardering evenwel met
sprongen omhoog is gegaan sinds het voltooien
van het er tegenover gelegen postkantoor. Maar
ook de kerken die zijn blijven staan, zijn koste
lijke zaken kwijtgeraakt: het orgel van de Grote
kerk in De Rijp verhuisde naar Ilpendam, dat
van de Lutherse kerk kwam in Watergang terecht.
Gelukkig zijn niet alle zaken uit de gesloopte
Grafter kerk vernietigd of buiten onze gezichts
kring gekomen: in Willemstad prijken nog de doop-
- 25 -