(met zijn vrouw Nel Schermer), de vader van de nu wel
bekende Correman. In een woning er naast (we zouden nu
zeggen: ten oosten van het Snorderspad) woonde de familie
Bram en moeder Guurt Molenaar.
Zoals al vermeld, ging Jan Tensen er per ezelwagen met
"handel" opuit: een partijtje kool of wat er maar verkrijg
baar was van de tuinderijen "op de Maatschappij". Als re
gel bleef er wel wat onverkocht. Dat konden dan buren,
die ook arm waren voor bijna niets verkrijgen.
Eén van de leveranciers aan Jan Tensen was buurman
Bram. Diens zoon Niek kon schreeuwen als een joodse
straatventer. Vandaar zijn latere bijnaam "de Poolse
jood". Zijn schreeuwen werd door Tensen' s ezel prompt
beantwoord met hevig gebalk.
Die ezel was nogal nukkig. Voor de wagen gespannen ver
tikte hij het soms abrupt nog een hoef te verzetten en
bleef dan wijdbeens staan. Dat gebeurde bijvoorbeeld toen
de gebroeders Deckwitz aan de Tuingracht, bij de nader-
ring van de ezelwagen een schep paardemest op straat
mikten. Ook is het een keer gebeurd dat de ezel met zijn
bek zijn baas bij zijn jasje greep en van de grond tilde.
Buurvrouw Guurt moest te hulp schieten om Tensen uit
des ezels houdgreep te verlossen. Jan Tensen was na
melijk slechts ongeveer 1. 40 h 1. 50 m lang. Als extra op
en afstapje voerde hij daarom altijd een sinaasappelkist
mee in zijn wagen, als hij er op uit trok met zijn handel
of met zijn knopje s-harmonika. Zo'n één-rijertje met 'n
leren riem, die hij over zijn gebochelde rug en schouder
sloeg als hij begon te spelen.
Jan Tensen was geen groot musicus, maar als je goed
luisterde kon je toch wel horen wat hij bedoelde te spe
len. Rijk is hij er ook al niet van geworden want toen
hij in zijn latere woning aan de St. -Jacobsbuurt was
overleden, is zijn begrafenis bekostigd door het "arm
bestuur", naar mij is verteld.
Of het gezegde "zoals de zon de bloemen kleurt, zo
kleurt muziek het leven" ook voor hem en zijn gezin
opging? In elk geval heeft zijn bestaan dit kleine stukje
dorpsgeschiedenis ingekleurd ook al is dat dan niet met
de allervrolijkste kleuren gebeurd.
Cor Booy.
