maar liefst 1Z0. 300 kronen. Een enorm oedrag c:at
zij in geen jaren konden afbetalen. Hiervan moesten
Graft 1000 en Schermer 400 kronen op tafel zien te
leggen. Tevens mochten zij geen wapens en harnassen
meer binnen hun woningen bewaren, met uitzondering
van "slechte broitmessen sunder punte".
Hiermee kwam een einde aan hun heervaartplichten.
Deze werden vervangen door een tienjarige "bede",
waarvan de opbrengsten werden besteed aan het aan
trekken van huursoldaten.
Als de klokken luidden.
In tijden van nood werden door middel van klokgelui
alle mannen opgeroepen het vege lijf tegen een plotse
ling opduikende vijand te verdedigen. "Landweer"werd
deze plicht tot defensief verweer genoemd. Vooral
dijkdoorbraken maakten snel en gemeenschappelijk
handelen door de gehele mannelijk bevolking noodzake
lijk. Vijandelijke indringers hoefden niet te rekenen
op dorpelingen met de armen over elkaar. Met opge
stroopte mouwen werden zij opgewacht.
Dat ondervonden o. a. de spaanse troepen die in de ja
ren 1573-'76 in het noorderkwartier smadelijke neder
lagen kregen te incasseren en sindsdien hier niet meer
werden gesignaleerd.
Hoewel de Victorie bij Alkmaar begon, was dit niet
alléén te danken aan het bewonderenswaardige verzet
van deze poorters. Hoewel, wat doe je als je met je
rug tegen de muur staat? Echter, ook de plattelanders
onder wie de huislieden op het Schermereiland, hebben
hun mannetje moeten staan om de vijand uit deze con
treien te weren. Zo moesten de bewoners van de dor
pen Graft, De Rijp, Wormer, Jisp, Westzaan en Krom
menie op last van Diederik van Sonoy, luitenant-gouver
neur van Willem van Oranje in het Noorderkwartier,
tijdens het belag van Alkmaar schanswerk verrichten
om Purmerend zo snel mogelijk van stevige bolwerken
te voorzien 10). Hierdoor hoopte Sonoy de spaanse troe
pen in Waterland tegen te houden. Wat dit voor een
dorp als Graft betekende kunnen we uit een bewaard
gebleven rekening opmaken.
