Spionnen in Noord-Holland
13
Na het uitbreken van de tweede wereldoorlog, door de
aanval van nazi-Duitsland op Folen, in september van
1939, kreeg het neutrale Nederland in toenemende ma
te te maken met Duitse vliegtuigen die met opzet of
als gevolg van navigatiefouten het Nederlandse lucht
ruim schonden. Het onvermijdelijk gevolg was dat een
aantal Duitse vliegers een noodlanding moest maken in
ons land. Deze militairen werden voor de duur van de
oorlog geïnterneerd. Hun werd een verblijfplaats aan
gewezen, met het verbod die. te verlaten. Nederlandse
militairen zagen er op toe.
Eén van de plaatsen van internering was het fort Spij
kerboor. Al te streng was de bewaking er niet. De ge-
interneerde Duitsers was het bijvoorbeeld toegestaan
feestjes in de buurt te bezoeken. Ook mochten zij land
genoten op het fort ontvangen. Dat gebeurde onder an
dere met kerstmis 1939. Een aarta'1 in Nederland
woonachtige "Parteigenossen" met hun vrouwen, onder
leiding van de "Leiter der deutschen Kolonie in Am
sterdam", de heer Paustian, bezocht toen de geïnter
neerden. Uit het blad "Reichsdeutsche Nachrichten ftlr
die Niederlande" daarover het volgende:
"Wir fahren gegen Engeland.' Gemeinsam haben wir
(Paustian, partijgenoten en geïnterneerden) dieses
Lied gesungen. Wie oft mögen die Fliegerkameraden
es daheim. mit welchen Hoffnungen hier in Holland
gesungen haben. "Noch einmdl gegen Engeland fahren
zu können. "meint einer, und seine Augen schauen
sinnend in die Weite. Ja, stets sind diese Mïnner be-
reit gewesen zum Kampf für die Heimat, stets sind
sie auch künftig bereit, wenn der Ruf sie erreicht".
Op dit kerstfeest gaf een van de geïnterneerden te
kennen dat hij hoopte "nicht für die Dauer des ganzen
Krieges zur Internierung und damit zum Nichtstun
verdammt zu sein", maar spoedig weer actief mid
den in de grote oorlog om de vrijheid van ons volk
te staan". Leutnant Rust, een van de geïnterneerden,
schreef Herr Paustian een bedankbrief waarin hij
aangaf: "Wij zullen dit uur nooit vergeten en het als
