ziekenzorg in de tweede helft van de vorige eeuw
in De Rijp heeft voorgedaan. Hij put daartoe uit
bronnen als de sociografie van Hoek, uit geschrif
ten van Pieter Schuurman zowel als uit ontboezemin
gen van Andries Tol in het Westfries. Belicht worden
instellingen zoals de weeshuizen, de rol van de dia
conieën, de Maatschappij tot Bevordc-i ing van de
Nijverheid, het bestaan van de koloniën van
weldadigheid zoals Frederiksoordj, Veenhuizen en
OmmerschansBoeiende plaatselijke geschiedenis,
zij het niet van de vrolijkste soort, levert de
beschrijving op van het werk van de Vereniging tot
Werkverschaffing aan Behoeftigen in De Rijp, die
van 1870 tot 1899 heeft bestaan. Deze vereniging
beheerde onder andere het zogenaamd "boethuis" in
de Kerkstraat (waar heeft dat gestaan?)
Eén van de "grote mannen" achter deze vereniging was
de toenmalige burgemeester Simon Appel, die behalve
het burgemeestersambt nog een heel aantal bestuurs
functies bekleedde en derhalve door de goegemeente
met de bijnaam "Tsaar Sijmen" was bedacht.
Kaptein vermeldt ook waardoor de vereniging tot
werkverschaffing enzovoort in 1899 ter ziele ging:
het was het jaar van het tragisch einde van burge
meester Appel, nadat hij van malversatie was beticht
als directeur van "de Maatschappij". Tragisch,
aangezien "het Schermereiland te rijk was aan touw
en water om het misbruik van vuurwapenen aan te
moedigen", citeert Kaptein.
Het ziet er naar uit dat zijn scriptie over de ar
menzorg in De Rijp eerlang als boek zal verschijnen.
Geen vrolijk boek, dat is waar, maar wel een belang
rijk boek over een stuk 19e eeuwse sociale dorps
geschiedenis. En - bepaald ook niet van belang
ontbloot - het wordt een interessant boek dat de
- 39 -
