zo snel mogelijk terug. Even voorbij
Oudeschild zagen wij drie vliegtuigen
over Den Helder aankomen, recht op
ons af Wij volgden hun bewegingen en
hoorden dat het geschut in Den Helder
op zijn post was. Vlak daarop zagen
wij één van de vliegtuigen naar bene
den duiken. Het bleek aangeschoten en
dook gelukkig door tot het onder water
verdwenen was. Kort daarna begon
ook het tweede vliegtuig rare buitelin
gen te maken. Even later ging het voor
goed omlaag. Het derde toestel, even
eens aangeschoten, vluchtte over Texel.
Zonder stoornis bereikten wij de haven
van Den Helder'
Een rampzalige dag
De 14e mei was het ongewoon druk in
de haven, er ging ontzaglijk veel
marine-volk naar de schepen. s Mid
dags om vier uur zagen we veel oor
logsschepen in grote haast naar buiten
varen.... Tegen zeven uur kreeg ik
bericht dat H.M. Johan Maurits van
Nassau bij Callantsoog door vliegtui
gen tot zinken was gebracht.' Zo begint
schipper Coen Bot zijn verhaal over
de verschrikkelijke meidag waarop
Nederland capituleerde.
Toen de reddingboot het mijnenveld
bij het Schulpengat gepasseerd was,
zagen ze 'Hr.Ms. G13' aankomen. Die
had 45 gewonden van de 'Johan Mau-
rits' opgenomen waaronder veel
zwaargewonden.
De 'G13' wilde graag uitwijken naar
Engeland en droegen de gewonden
over aan de reddingboot. En daar
ging de 'Dorus Rijkers' met al die
verkleumde en gewonde schipbreuke
lingen aan boord. En ondanks de
capitulatie kregen ze op weg naar
Nieuwediep toch nog een aanval van
Duitse vliegtuigen te doorstaan.
Een bom kwam op 10 meter afstand
van ons in het water terecht en onze
Dorus Rijkers' werd zo hevig opzij
gesmeten, dat het leek of de motor eruit
zou springen,' volgens Bot.
Tenslotte bereikte men toch de lig
plaats van de reddingboot in de
haven. De nietgewonden konden van
boord, de gewonden moesten aanvan
kelijk blijven: de ziekenhuizen waren
overvol en er waren nauwelijks ver
voersmogelijkheden.
In de stad was het een chaos: 'wie niet
weggegaan was zat in een schuilkelder.'
De in 1914 in dienst gestelde torpedoboot 'Hr. Ms. G13' aan de kolenlaadsteiger in
de Helderse haven. Ze week op 14 mei 1940 naar Engeland uit en werd vervolgens
overgedragen aan de Engelse marine. Het schip werd in 1943 gesloopt.
De reddingboten werden wit geschilderd met een rode band op de romp en rode
kruizen op dek en stuurhuis. Zo waren ze herkenbaar als hospitaalschip om te
voorkomen dat ze zouden worden aangevallen.
Alleen aan de haven was het een
drukte van belang.
Ook ik was door tal van mensen aan
gehouden die mij vroegen om hen weg
te brengen (naar Engeland). Er werd
ons veel geld geboden voor de over
tocht, maar ik heb steeds geweigerd.'
Varen in oorlogstijd
Al gauw werden de gebouwen van de
marine door de Duitsers in beslag
genomen, de haven werd militair ter
rein en de mannen van de redding
boot ontvingen hun instructies van de
Duitse marineautoriteiten.
'Het frisse blauw van onze boot werd
nu, als de particuliere hospitaalsche
pen, wit overgeschilderd met een hori
zontale rode band tussen de waterlijn
15
