De eerste motorreddingboot 'Dorus Rijkers' (1923)
in de twintiger jaren
Jan T. Bremer
Vlootrevue op het Marsdiep
'In de zomer van 1919 lag op de
rede van Texel een groot aantal
gepavoiseerde oorlogsschepen en
particuliere jachtjes en bootjes. En
niet alleen de zee bood een feeste
lijke aanblik, doch ook onze oude
juttersstad, waarvan de straten
versierd waren met groen en vlag
gen. De reden van dit alles was het
bezoek dat Hare Majesteit Konin
gin Wilhelmina en Prins Hendrik
zouden brengen ter gelegenheid
waarvan een vlootrevue zou wor
den gehouden.'
Aldus Coen Bot de schipper van de
reddingboot in zijn boek 'Als de
Noordwester waait'. Hij vertelt hoe hij
opdracht had gekregen met de red
dingboot en zijn bemanning aanwezig
te zijn. Coen Bot (1882 - 1961),
schipper van de Helderse (roei)red-
dingboot sedert 1918, had op dat
moment al een respectabele staat van
dienst als mensenredder. Het zat hem
bepaald dwars dat hij desondanks nog
altijd niet over een motorreddingboot
beschikte. En nu kreeg hij zijn kans:
de koningin liet weten dat ze deze
mensenredder wel eens wilde spre
ken. Zij wilde weten hoe de mannen
nu eigenlijk leefden, wat ze voor de
kost deden, hoeveel ze verdienden en
meer van dat soort dingen. Prins
Hendrik vroeg met name naar het
reddingwerk. Zo wilde hij onder
andere weten of het materiaal waar
mee zij moesten werken wel al aan
alle eisen voldeed. En toen zag schip
per Bot zijn kans schoon. Hij wees
erop dat alle boten op de rede, zelfs de
kleinsten voorzien waren van een
motor, behalve de reddingboot. Daar
was men nog steeds op de roeiers
aangewezen. Dit zou veranderen
beloofde de Prins. Vier jaar later, op
17 juli 1923 had Den Helder zijn eer
ste motorreddingboot, genoemd naar
de Koning der Helderse Zeeridders
'Dorus Rijkers'.
Maar nog ging het bijna fout voor
onze schipper: hij hoorde dat er een
advertentie in de kranten geplaatst
zou worden om sollicitanten op te
roepen voor de betrekking van schip
per op deze boot. Dit viel mij wel een
beetje kort op het lijf: ik was nu een
maal schipper en wilde dit ook graag
blijven. Ik besloot dan ook het er niet
bij te laten zitten en reisde naar
Amsterdam om te praten met het
hoofdbestuur (van de reddingmaat
schappij). Het resultaat van dit onder
houd was dat er geen advertentie
geplaatst zou worden en ik schipper
bleef'.
Stranding Koefia
Maar het leek wel of het niet mocht
lukken. Want toen de 'Dorus Rijkers'
op 30 augustus 1923 er op uit moest
vanwege de stranding van het Itali
aanse stoomschip 'Koefia', moest
schipper Coen Bot zijn vrouw naar
het ziekenhuis in Amsterdam bren
gen. En zo voer de motorreddingboot
onder leiding van de machinist Reijer
Eelman naar het op de Eierlandse
gronden in nood geraakte schip. Men
zag kans langszij te komen, zodat de
bemanning (34 man) zich langs een
drietal overboord hangende touwen
op de reddingboot konden laten glij
den. Een gevaarlijk klus bij wind
kracht 10 uit westzuidwest. Maar het
lukte, al had de reddingboot wel de
nodige 'blutsen' opgelopen. De
bemanning - R. Eelman, Th Pompert,
W. de Boer, D. Mulder en D. Bot -
verkreeg van het Italiaanse Gezant
schap elk een bronzen medaille en
een getuigschrift. (Reddingboot
nr.23).
Een Engels stoomschip op de Zui-
derhaaks
Aan de stranding van het Engelse
stoomschip 'Promus' op de Zuider-
De motorreddingboot 'Dorus Rijkers'. (Collectie P. Riteco)
6
j»
