Van echoloding op de reddingboot
was nog geen sprake, het was moei
zaam manoeuvreren.
Het wrak van de Oder bleek in
tweeën gebroken. Het voorschip zat
op de Buitengronden, het achterschip
op de Vliehors.
"Ten 08.55 kwam de mrb (motorred
dingboot) in de nabijheid van het
voorschip waarop volk was gezien.
Ten 9.10 was de motorboot goed door
de branding gekomen, doch de gewel
dige zuiging gooide de reddingboot
bij herhaling 180 gr. uit de koers. Ver
schillende malen moest het langszij
het wrak komen, doch tenslotte om
10.05 uur waren alle 6 opvarenden
gered. Vervolgens door de geul naar
open zee gemanoeuvreerd. Om 11.05
passeerde de mrb de verkenningston
Molengat en ten 12.00 uur meerde de
mrb veilig aan de steiger van de
Texelse boot, alwaar de geneeskun
dige dienst van de Kon. Marine met
personeel en ambulancewagen
gereedstonden. Door deze goede zor
gen lagen alle geredden binnen een
kwartiertje onder de wol.
Dit is dan de eerste reddingtocht van
enig formaat en met succes bekroond
van de nieuwe mrb 'Prins Hendrik".
Aldus het verslag in het journaal van
het Helderse station Den Helder van
de K.N.Z.H.R.M.
inderdaad de 'Oder'. Er zaten nog
mensen aan boord. Er was licht
gezien, maar dat was inmiddels
verdwenen.
Het was inmiddels donker en ook op
de 'Oder' bleef het donker. Om 21.15
uur seinde de reddingboot met
behulp van vuurpijlen: we keren terug
naar de wal. Een vergeefse tocht dus:
"Een tocht onder de meest denkbare
slechte weersomstandigheden. Storm
uit het noordoosten, hoge grondzeeën
en in het donker in een vaarwater dat
reeds bij dag de nodige moeilijkheden
oplevert." Aldus het verslag van de
plaatselijke commissie Texel.
"Alles stond onder water. Voor mijn
bedrijf had ik een paar boten varen.
Een waterboot van me lag op een
steiger en m'n olieboot was weg. Die
had onder de boeg van een schip (de
'Pelikaan') gelegen. Hebben ze 's nachts
zonder te kijken het anker ervoor
gegooid. Boven op m'n olieboot, dus
dat anker ging er dwars door".
Tweede tocht
De volgende ochtend, op maandag 2
februari om 5.40 uur ontving de
commissie in Den Helder bericht dat
de Texelse 'Joan Hodshon' de vorige
avond een vergeefse reis gemaakt had,
De bemanning van de Prins Hendrik' na de redding. Van links naar rechts: Piet
Kramer, Jan Bijl, Jaap van Veen en Piet Bot.
Reddingboot huiswaarts
Schipper Bot had inmiddels besloten
naar huis te gaan, maar dat bleek nog
niet zo simpel: de boot ging nog weer
eens plat op z'n kont' en de motoren
sloegen daardoor wederom af. Pas om
kwart over twee in de middag van 1
februari passeerde men de
verkenningston Schulpengat. Een uur
later liep de reddingboot de Helderse
haven binnen met een zeer vermoeide
bemanning. Schipper Bot was
bovendien zeer ontdaan toen hij zag
wat de storm intussen in de Helderse
haven had aangericht.
maar dat er weer licht op het wrak
gezien was. Of de 'Prins Hendrik' er
maar heen wilde gaan? Ze wisten nou
tenminste waar het wrak lag!
Om halfzeven die maandagochtend
vertrok de 'Prins Hendrik' uit de
Helderse haven, ten tweede male op
zoek naar de 'Oder'. Om halfnegen
was de Helderse reddingboot bij de
Eierlandse gronden. Het weer was
toen veel beter, er was goed zicht
maar er stond nog steeds een stevige
wind uit het noordwesten, er was
dan ook veel branding op de
gronden.
Huldeblijken
"Enig formaat" schreef de scribent
van het journaal. Bij de Helderse
Courant waren ze wat enthousiaster:
"op uiterst kundige wijze wist schip
per Bot met zijn boot door de geul
van de Eierlandse gronden te
manoeuvreren en in vier keer de zes
koppen te redden".
Na een kort verblijf in het ziekenhuis
werd de bemanning ondergebracht in
'Het Wapen van Den Helder' en door
de voorzitter van de plaatselijke com
missie de heer Jac. Middendorp op
kosten van de Esso voor fl. 200.- per
man bij de firma Neels van nieuwe
kleding voorzien. Vervolgens werden
de mannen van de reddingboot 'Prins
8
