In 1948 redde hij de mensen van de
kustvaarder 'Aktjo', in de jaren erna
volgden de kotters HD 291 (drie
geredden) en de HD 63 (drie
geredden), de sleepboot 'Vulcaan' (zes
geredden), het motorschip 'Zeeleeuw'
(twee geredden), het Finse
stoomschip 'Karkula' (achttien man),
het visserij onderzoekvaartuig 'Max
Weber' (vijf man), de HD 54 (twee
geredden), de HD 131 (drie
geredden) en de 'Beurtvaart' (twee
geredden).
Prins Hendrik' in hoge zee.
Daarnaast waren er talloze tochten
waarbij een zieke van boord gehaald
moest worden, een kotter worden vlot
getrokken of gezocht moest worden
naar een overboord geslagen
bemanningslid. Al deze tochten
werden gemaakt met de 'Dorus
Rijkers'. In 1952 werd deze bijna
dertig jaar oude reddingboot
vervangen door de (zelf richtende)
reddingboot 'Prins Hendrik'. Over dat
eerste jaar 1952 schreef de plaatselijke
commissie van de
reddingmaatschappij: "Weliswaar is
hier (dit jaar) geen reddingtocht van
enig formaat geweest, doch goede
diensten zijn bewezen aan een
vissersvaartuig dat in nood verkeerde,
terwijl het de activiteit van de
bemanning der reddingboot weer
eens heeft geprikkeld".
Tanklichter 'Oder' in nood
In het jaar 1953 was het al direct raak.
En goed ook. De nacht van 31 januari
op 1 februari werd een nacht om
nooit te vergeten. Toen om halfnegen
in de avond een melding binnen
kwam dat een Duitse sleepboot
('Gulosen ^ord') haar sleep was kwijt-
geraakt, zo'n twintig mijl noordwest
van vuurtoren Eierland, was er al wel
vliegend stormweer en hoogwater
maar nog geen 'orkaan en
dijkdoorbraak'. En de sleep, de
tanklichter 'Oder' van de Esso, had
zes man aan boord. Dus daar gingen
de mannen op af. Schipper Pieter Bot,
stuurman Jaap van Veen,
motordrijver Jan Bijl en opstapper
Piet Kramer.
Om tien voor negen voeren ze die
avond de haven uit. Het was niet
alleen donker, het zicht was ook slecht
door overkomende zeeën. Bovendien
viel de boot ook een paar keer 'op z'n
kont' en dan sloegen de motoren af.
Dat gebeurde bij een 'hellinghoek'
van zo'n negentig graden, het schip
richtte zich wel weer op, maar de
motordrijver moest dan de motoren
weer 'aan de praat' zien te krijgen. Pas
om kwart over elf was de 'Prins Hen
drik' op de hoogte van het lichtschip
'Texel' en vandaar ploeterden ze ver
der richting Eierlandse gronden.
"We hebben een paar uur gestoomd,
wat uren rondgescharreld en boven
Eierland gezeten, maar we zagen
niets, geen noodsein, geen vuurpijl of
wat dan ook. Onze radio werkte op
een gegeven moment ook niet meer.
Het was vreselijk slecht buiten, het
Het voorschip van de gebroken 'Oder' in het Eierlandse Gat. Op de achtergrond het
Zweedse s.s. 'Virgo' hoog en droog op de Vliehors. Zij strandde in dezelfde nacht als de 'Oder'.
6
