Buurtkinderen in de melkwagen van Geel.
nieuwste gadgets op speelgoed-
gebied. Bijvoorbeeld de allereerste
inline-skeelers terwijl wij, andere
buurtkinderen, nog voortstrompelden
op onze gewone rolschaatsen waarvan
de schroeven altijd lostrilden en de
plastic riempjes snel aforaken. Verder
was er in de De Houtmanstraat ook
nog het bedrijf van firma Kubbe
gevestigd die in zand en grind han
delde. Op de foto staan twee mannen
van de firma Kubbe in de deurope
ning van de garage. Het is nu moeilijk
voor te stellen dat in die betrekkelijk
nauwe straat, bedrijven waren geves
tigd waarvan de bedrijfswagens af en
aan reden. Dergelijke filialen zouden
nu alleen in buiten stedelijke indus
triegebieden mogen neerstrijken.
Maar in de jaren '60 leek niemand er
in de omliggende straten last van te
hebben.
Dan was er natuurlijk ook rijwielhan
del en fietsenmaker Paans, op de hoek
van de Cornelis Ditostraat en de
andere kant op, naast een braaklig
gend stuk grond, door ons buurtkin
deren 'het landje' genoemd, zat een
garage. Verderop in de De Houtman
straat zaten ook nog andere bedrijven
of winkels. Bijvoorbeeld bakkerij
Vliek, op de hoek van de Petrus Plan-
ciusstraat. Zo achter elkaar gezet deed
de De Houtmanstraat eigenlijk hele
maal niet zoveel onder voor winkel
straat Willem Barentsz.
Willem Barentsz
Terug door de Jacob Beenstraat, naar
de Willem Barentszstraat en dan
rechtsaf, richting het Helden der
Zeeplein. Dan kwam je aan je rechter
hand, op de hoek van de Cornelis
Ditostraat, eerst de winkel van melk
boer Geel tegen. Even verderop, tus
sen de woonhuizen in, was een slijte
rij gevestigd. Op de luchtfoto is die
net niet te zien. Ik kan me niet herin
neren ooit in die slijterij binnen te
zijn geweest. Wel herinner ik me een
ondiepe etalage waarin voornamelijk
flessen jonge (citroen)jenever en cog
nac stonden. Nog even verder doorlo
pend kwam (en kom) je dan op het
Helden der Zeeplein waar nog altijd
het carillon staat. Dat carillon werd
vroeger heel vaak bespeeld. Ik herin
ner me een tijd waarin dagelijks de
klanken van het klokkenspel over de
wijk schalden. Toen had de gemeente
vast nog een beiaardier in dienst. Als
buurtkinderen speelden we ook heel
vaak op en rond het carillon dat wij
'het monument' noemden.
Terug de Willem Barentszstraat in, en
we lopen wederom aan de rechterkant
van de straat. Daar kwam je op de
hoek van de Cornelis Ditostraat,
schuin tegenover de melkhandel van
Geel, een kapper tegen. Ik herinner
mij niet dat deze winkel ooit die
invulling heeft gekend, deze informa
tie heb ik van mijn vier jaar oudere
Op de step in de Jacob Beenstraat.
kant op; naar de Cornelis de Hout
manstraat. Daar trof je niet zoveel
middenstand aan als in de Willem
Barentszstraat maar één winkelier wil
ik u niet onthouden: groentehande
laar Zonneveld. Zonneveld had eigen
lijk geen winkel, zijn nering stond
uitgestald in een opslaghal waar het
zowel 's winters als zomers ijskoud
was. Zonneveld sprak een beetje lijzig
en stond voortdurend met zijn han
den over elkaar te wrijven, waar
schijnlijk vanwege die kou. Wij wer
den regelmatig om een (vergeten)
boodschap naar deze groenteboer
gestuurd. Zonder geld want de reke
ning kon hier 'opgeschreven' worden.
Zonneveld verkocht ook ijsjes. Als
kinderen kochten we er ijslolly's van
tien cent die door de groenteboer in
tweeën werden gebroken. Dan hoefde
je voor zo'n half ijsje maar een stuiver
neer te tellen. Op de foto met dat
meisje op haar step (dat ben ik), is
rechts nog net de winkel van Zonne
veld te zien.
In de De Houtmanstraat was ook
taxicentrale 14000 gevestigd, van de
familie Lamers. Ik herinner me dat zij
eind jaren '60 al op vakantie gingen
naar Spanje. Dat was voor ons onbe
grijpelijk ver weg en van een onvoor
stelbare luxe. De jongste telg uit het
gezin was overigens sowieso te benij
den. Hij had altijd als eerste de
6
