In memoriam Wim Kalkman Maarten Noot Wim Kalkman in 1999 voor zijn geboortehuis op de hoek van de Koningdwarsstraat. Op 17 juli jongstleden overleed onverwachts Wim Kalkman op bijna 89-jarige leeftijd. Wim was in de zomer van 1988 een der oprichters van de Helderse Histo rische Vereniging en behoorde tot de eerste bestuursleden. Reddingmaatschappij Wim kwam begin jaren vijftig in dienst als administrateur bij het Loodswezen in Den Helder. Onder loodscommissaris Bijlevelt die tevens secretaris/penningmeester van de Plaatselijke Commissie van de K.N.Z.H.R.M was, werd Wim in 1954 onder andere belast met het invullen van het journaal van de reddingboten Dorus Rijkers en Prins Hendrik. Die periode tot begin 1961, toen hij als administrateur naar het Gemeentelijk Lyceum vertrok, is gemakkelijk in het journaal aan te duiden. Het is name lijk de enige periode dat het journaal goed te lezen is. Dat kenmerkende nette schrift heeft Wim zijn hele leven behouden. Wim maakte ook zeker dertig jaar lang propaganda voor de redding maatschappij door het geven van lezingen. Hiervoor werd hij in 1985 onderscheiden met de zilveren leg penning van de K.N.Z.H.R.M. En daar het Reddersmonument praktisch voor zijn huisdeur stond, kon het niet anders of hij zette zich met hart en ziel in voor de renovatie en het behoud van het monument. HHV Zoals gezegd was Wim een der oprichters van de Helderse Histori sche Vereniging en was hij de eerste drie jaar bestuurslid. Wim begon als snel in Levend Verleden de populaire rubriek Helderse Historische Voor vallen, een rubriek die nog steeds wordt gepubliceerd en in de loop der jaren verscheidene auteurs heeft gekend. Ook schreef hij verschillende artikelen over de oorlog, zoals over de overval op het Arbeidskantoor en over tien, in Den Helder gelegen Nederlandse militairen, die bij de capitulatie in 1940 door de Duitsers gegijzeld werden. Hij kende al hun namen, een gegeven waarvan het Kazemattenmuseum te Kornwerder- zand tot halverwege dit jaar niet op de hoogte was. In 1994 verscheen als nr. 5 in de Hel- derse Historische Reeks zijn fotoboek 'van Onrust tot Kijkduin', over de na de oorlog verdwenen markante plek ken in Den Helder, zoals bijvoorbeeld de Windwijzer. Daarnaast verzorgde hij allerlei dia voorstellingen of fototentoonstellin gen over de geschiedenis van Den Helder. Zijn fotoverzameling is nog niet zo lang geleden door leden van onze fotowerkgroep gedigitaliseerd. Legendarisch waren de avonden in de Branding, waar Jan Bremer dan weer over Den Helder van vroeger vertelde, veelvuldig voorzien van commentaar van Wim Kalkman, Okke Visser en Rein Steenman. Georgiërs Wim had ook jarenlang een weke lijkse rubriek in het Helders Week blad met oude foto's en ansichten, waar hij zeer ter zakekundige stukjes bij schreef en waarop veel respons kwam. Begin jaren tachtig schreef hij met J.A.C. Bartels 'Texel, Nederlands laatste slagveld, de opstand van de Georgiërs'. Wim maakte die opstand als zestienjarige jongen in 1945 op Texel mee. Ook schreef hij met Mari- nus Vermooten boeken over honderd jaar Helders stadsbestuur en over de recente geschiedenis van de stad. Op initiatief van Wim kreeg het plant soen bij de watertoren, waar het monu ment Voor Hen die Vielen naartoe was verplaatst, eind 2001 de oorspronkelijke historische naam De Vijfsprong. Het laatste jaar was Wim niet zo mobiel meer, maar samen met zijn vrouw kwam hij toch afgelopen win ter regelmatig naar de maandelijkse lezingen van de HHV in School 7. Hij genoot daar zichtbaar van. Wim wist veel over het oude Den Helder en was daardoor altijd een populaire vraagbaak. Helaas is dat nu voorbij. We zullen hem missen. 3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2017 | | pagina 3