Kerstviering in Den Helder in de vorige eeuw Rens Schendelaar Moog' buiten Noordenwind al heersen, Ik zie de bomen lichtend staan, En Kerstsmis, eeuwig feest van vrede, Kondigt zich aan. Eind december. Het is de tijd van warme chocolademelk met slag room. De dagen zijn kort, het kerstfeest nadert. Het Leger des Heils houdt haar jaarlijkse collecte met de kerstpot. Scholen hebben vakantie. De stad ligt onder een grijs wolkendek, wellicht de voor bode van een witte kerst. Meestal doet eind december een frisse zeewind de grauwe sneeuwwolken overwaaien en schijnt er een vaal win terzonnetje. In de vorige eeuw beleef den we in Den Helder maar slechts vijf keer een witte kerst. Na de strenge winter van 1963 volgde het jaar daarop de bijzondere kerstnacht van 1964 toen gedurende die nacht een dik pak sneeuw viel dat beide kerstda gen bleef liggen. Natuurlijk stond er toen huis-aan-huis een echte boom. Met kerstversiering van Van Willigen of van Vroom en Dreesmann. 's Avonds straalde het licht van de kerst boomkaarsjes uit over de feestelijk gedekte tafel. En uit de radio klonken kerstliedjes. Ja, winter in Den Helder betekende toen nog kolen in de kachel en bloemen op de ramen. De Waddenzee vol met ijs. Met de ebstroom ijsvelden langs de Helderse kust en vissersschepen vastgevroren in de haven. En dan werd er geschaatst. Op de Singel dat speciaal voor kinderen werd vrijgehouden. En op de grachten tot 's avonds laat, waar vrolijke muziek uit de luidsprekers schalde. Met de pret van sleetje rijden vanaf de dijk. Sneeuwballen gingen door de lucht en in de plantsoenen werden sneeuwpoppen gemaakt, ver sierd met kooltjes uit de kolenkit. Maar dat is alweer lang geleden. Wel Schaatsen op de Kerkgracht circa het jaar 1910. Omstreeks de jaren 1920 werd dit gedeelte van de Kerkgracht gedempt voor de aanleg van een plantsoen. De Westerkerk met de omliggende bebouwing ging tijdens de oorlog in 1944 verloren door aftraak. Het is nu bekend als het Helden der Zeeplein. 20

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2017 | | pagina 20