Kleurrijk Koegras. (Foto Eva Velthuizen, 5 mei 2016) Krijnen die al jong naar zee ging en in april 1964 samen met de andere 5 opvarenden van de HD 89 omkwam. Namen van klasgenoten uit Koegras komen opnieuw voorbij: Kager, Tames, v.d. Ploeg, Meereboer, Pen- nings, Griffioen, van Trier, Nederstigt en Bruin. Kees Bruin was mijn schoolvriend uit de Vijzelstraat. Zijn oom had een stuk land met koeien aan de Rijksweg vlakbij De Kooy, dus toch weer Koegras. Soms gingen wij daar samen op de fiets naar toe. Dan werden wij cowboys bij ome Kees Bruin. Veel mensen uit de Visbuurt herinneren hem vast nog wel, oom Kees, jaren later de toezichthouder in de speeltuin van de Visbuurt. Veel samen spelen was er in onze jeugd trouwens niet bij, wij zagen elkaar op school en zondags in en na de kerk dienst voor de kerk in de Nieuwstraat. Een aantal dorpers later bij het voet ballen, of als lid van dezelfde club, WGW, of als tegenstander, JVC. Den Helder groeide groter, en ik ook. Julianadorp krijgt haar eigen RK kerk, en gaat haar eigen weg. Die Willibrord kerk bestaat nu nog, de OLVOO kerk is al jaren gesloten. Op de middelbare school ontmoet ik een meisje en krijg na die schooltijd verkering met haar. Haar vader was de van alle Helderse markten bekende kaasboer Jan Purmer, haar oom de melkboer uit Julianadorp. Haar opa Cor Purmer was bekend van zijn aan de Schoolweg tot noodwoningen omge bouwde kippenhokken voor de vluchte lingen in de oorlog. De ouders van Betsy (1948-2008) woonden jaren in de Aster straat, maar vertrokken later weer terug naar de Schoolweg. Vrij wonen en naast het harde werken een moestuin en scha pen houden. Als daar wat mee was kwam niet de dierenarts, maar de bij alle dorpers bekende slager Kroon. Niet om te slachten, maar bijvoorbeeld om te helpen bij een lastige geboorte. De juf frouw op de lagere school van onze jong ste zoon snapte er niets van, corrigeerde zijn werkstuk over schapen; slager Kroon was fout, dat moest natuurlijk dierenarts Kroon zijn. Op 30 december 2003 kwamen wij terug naar Den Helder, of was het terug naar Julianadorp en vooral Julianadorp aan Zee? Ach, wat geeft het, Visbuurt en Zwanenbalg waren tweehonderd jaar geleden nog onderdeel van de Zuiderzee, van dat heel grote buitendijkse gebied Koegras. Tweehonderd jaar gedeeltelijk ingepolderd Koegras, dat moet dus eigenlijk ook in de Visbuurt, De Schooten en Drooghe Weert gevierd worden, en in de Sluisdijkstraat, dus op de Sluisdijk die immers honderden jaren lang de zuidelijke zeewering van de Hel- derse Polder is geweest, maar ook in de gemeente Zijpe, dus in de huidige gemeente Schagen. Koegras met als oos telijke grens de Koegras Zeedijk is immers groter dan de dorpen Helder en Huisduinen, dat wordt wel eens vergeten door de huidige burgers van Den Helder. Ik wil en kan het niet vergeten. Maria Theresia Minnebo (1796 Bouchaute, B - 1846 Zijpe, NH) wordt in 1820 in Den Helder weduwe van Senius Mazier, één van de vele Vlamingen die Koegras door de aanleg van de Koegraszeedijk en het graven van het Groot Amster- damsch Kanaal heeft drooggelegd. Senius Mazier woonde en werkte bij zijn overlijden aan het Nieuwe Diep, want ook aan de kade daarvan werd toen gewerkt. Maria Theresia her trouwde met Andries Dankers (1794 Hengstdijk, Zeeuws-Vlaanderen - 1849 Abbekerk, NH). Maria is de oudste zuster van mijn Helderse stamvader Petrus (Pieter Johannes) Minnebo. Petrus overleed in 1893 in Vischdwars- straat 58b. Hij en zijn kinderen, en daarmee ook ik, kregen een extra O van de gemeente Helder cadeau. Ook Petrus Minneboo hoorde bij de eerste groep Vlamingen in wijk O. Wijk O, Nieuw- stad, Pilo, Visbuurt, eigenlijk toch het eerste opnieuw bewoonde stukje Koegras, dat zo ongelooflijk mooie kleurrijke Koegras. 9

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2017 | | pagina 9