Majoor W.H. Doorman (midden) bij het 125-jarig bestaan van de Kustartillerie 9 januari 1939. (Collectie Piet Riteco)
dam met argusogen. Niet alleen omdat
Jan Diederik zijn neef was, maar ook
omdat zijn tweede vrouw op Java was
geboren. Willem Hendrik, zoon van
een spoorwegbeambte, was kapitein
van de artillerie. In 1927 kwam hij met
zijn gezin - zijn vrouw had bij hun
huwelijk al drie kinderen - naar Den
Helder. Eerst huurden ze de vakantie
villa Texelstroom van de N.V. Zeebad
Huisduinen. In 1929 verhuisden ze
naar de nieuwgebouwde villa Woest-
duin op de top van een duin in Huis
duinen.
Mede als dank voor het tijdelijk optre
den als commandant van het verdedi
gingswerk te IJmuiden werd Willem
Hendrik in 1931 koninklijk onder
scheiden: ridder in de Orde van
Oranje-Nassau in zilver met de zwaar
den. Zijn carrière steeg tot een hoogte
punt toen hij in 1938 promoveerde tot
majoor en belast werd met het com
mando over het 1e bataljon van het
regiment Kustartillerie in Den Helder.
Dat betekende tevens dat hij garni
zoenscommandant werd. De viering
van het 125-jarig bestaan van de
Kustartillerie op 9 januari 1939 wierp
een extra glans op zijn benoeming.
Een plaquette aan de muur van de
Keelpoort bij fort Erfprins herinnert
nog aan deze gebeurtenis.
Mobilisatie
Als garnizoenscommandant kreeg
Willem Hendrik in de loop van 1939
te maken met de mobilisatie, waar
door huisvesting en voeding moesten
worden geregeld voor duizenden
extra mankrachten. Er moesten kaze
matten worden gebouwd, het geschut
moest worden versterkt, enz. In de
nacht van 9 op 10 mei 1940, toen vol
ledige gevechtsvaardigheid moest
worden aangenomen, zag hij met
eigen ogen vanaf een duintop de eer
ste Duitse vliegtuigen naderen.
Willem Hendrik was een techneut.
Hij had de methode van indirecte
richting voor kustgeschut verfijnd en
hij had een gewijzigde inrichting van
het vuurleidingstoestel ontworpen.
Toen na de capitulatie op 14 mei 1940
stellingcommandant Jolles opdracht
gaf alle kustartilleriegeschut en alle
munitie te vernietigen, onderzocht hij
eerst welke wijze het effectiefste was.
De monding van het geschut afsluiten
en dan een granaat afvuren bleek
geen succes te hebben, maar werd aan
de monding een granaat in de loop
geschoven, dan barstte de loop als een
banaan uiteen. Willem Hendrik gaf
opdracht aan de geschutscomman-
danten om deze handelwijze toe te
passen. Vijf dagen later moest hij met
Leutnant Gunther van de Marine
Artillerie-Regiment 21 uitleg geven
over de batterijen die onder de
Kustartillerie vielen.
In mei 1942 werd ook Willem
Hendrik krijgsgevangen gemaakt. Hij
belandde in het kamp Langwasser.
Waarschijnlijk wegens ziekte werd hij
op 5 augustus 1942 ontslagen.Hij
woonde tijdens de oorlog in
Bennebroek. Villa Woestduin had hij
in augustus 1940 te huur gezet.
Na de oorlog keerde hij terug naar
Huisduinen. Omdat zijn militaire
carrière ten einde was zocht hij
andere bezigheden. Zo was hij enige
tijd leraar wiskunde aan het gemeen
telijk lyceum en was hij blokhoofd
van de organisatie Bescherming
Bevolking voor Huisduinen.
30
