Ver dwalen VIII
Ko Minneboo
Buurman, wat je van ver haalt is
lekker!
Wat moet je toch met die oude
uitdrukking. Alleen maar lekker
eten? De beroemde maaltijden op
vrijdag bij de Marine, en zelfs die
in mijn verplichte diensttijd bij de
Landmacht, waren best goed. Hoe
wel, als je als kind al in Den Helder
nasi had leren eten was dat eten bij
de Landmacht maar gewoontjes.
Eén van de vele voordelen van
Den Helder is natuurlijk dat je al
vrij jong in aanraking kunt komen
met verre landen en culturen. Ga
maar eens kijken bij die prachtige
Hindoetempel aan de Annie Romein
-Verschoorlaan. Die wekt toch zeker
de belangstelling voor 'van ver halen'.
Verhalen wat een mooi woord
eigenlijk
Eerlijk gezegd moet ik als
Nieuwedieper dan altijd het eerst aan
het verplaatsen van een schip denken.
Aan het verplaatsen van de trossen
van de ene bolder naar de andere
bolder om zo ruimte te maken voor
een ander schip. In mijn jeugd heb ik
dat verhalen bij de Marineschepen op
de buitenhaven trouwens nooit gezien.
De oude schepen aan de houten
vlonders lagen immers muurvast.
Grote schepen met een rijke historie,
maar als kind uit de Visbuurt zei het
mij niets. Krabbentukkend bij onze
vissersvloot gebeurde het verhalen
echter wel continu. Lossen, laden en
verhalen. Kijk maar eens bij newdeep.
nl. op de webcam bij het CIV. Wat
jammer trouwens dat de eerste
webcam, die bij de Offshore, op last
van de gemeente in verband met de
veiligheid moest verdwijnen. Daar
komen en gaan bijna dagelijks de
mooiste schepen. De webcams die bij
Nogal Wiedes zijn geplaatst maken dat
maar een beetje goed.
Er waren vroeger altijd wel verhalen
bij onze vissers. Visserslatijn bedoel ik
dan natuurlijk. Grootspraak, verhalen
over de vangst, van vissen, zó groot!
"Kijk maar tussen mijn duimen" Het
was altijd even spannend. Net zo span
nend als binnenlopen bij het toen
malige Zoölogisch Station, het latere
NIOZ, op de buitenhaven. Gelukkig
dat de kleinkinderen tegenwoordig
naar Fort Kijkduin kunnen om nog
iets te ruiken en vooral te voelen van
de bewoners van ons zilte nat. Moet
trouwens toch eens vragen of er nog
bij iemand alikruiken op tafel worden
gezet. Voor de lie&ebber, het strontje
was het lekkerste. Ik zie ons nog met
veel kinderen naast elkaar op de stoep
zitten in het pleintje achter ons huis in
de Visstraat. Slak in de ene hand, speld
in de andere hand, en eten maar. Na
afloop een straat vol kruiken. Dus van
ver halen? Volgens mij was dichtbij
ook geweldig. Denk maar aan een lek-
Hindoetempel aan de Annie Romein-Verschoorlaan.
De 'Belangenvereniging Visbuurt' in de voormalige VIVO-
winkel, Visstraat 55. VIVO stond daarna voor: 'Visbuurt Is
Van Ons'. (Tekening: Geert Maring)
16
