Het rapport Faber
Uit het rapport van de tijdelijk inspec
teur die de hulpverlening en scha
devergoeding voor de 'Algemeene
Vereenigde Commissie' moest regelen
blijkt dat het onderbrengen en de ver
zorging van de talrijke vluchtelingen
al grotendeels geschied was op het
moment dat hij zijn werk begon. In
feite heeft ir. Faber zich vooral bezig
gehouden met de 'schadestaten' van
de slachtoffers, waarbij hij vooral
geprobeerd heeft 'gelijkheid in de tege
moetkomingen' te verkrijgen. Uit het
financieel overzicht blijkt dat aan scha
devergoedingen in de Anna Paulowna-
polder tenslotte in totaal 185.938,- is
uitgekeerd; dat is gemiddeld 270,-
per getroffen woning.
Met Broek in Waterland 200.595,-)
en Landsmeer 194.115,-) behoorde
de gemeente Anna Paulowna overi
gens wel tot de gemeenten met het
hoogst uitgekeerde schadebedrag in de
provincie. Volgens Faber behoorde de
Anna Paulownapolder met het Water
land tot de zwaarst getroffen gebieden.
In de meeste gebieden was het water
'dadelijk na den stormvloed weer afge
vloeid'. Hier echter was dat anders; 'de
zeestanden waren hoger dan het peil
van het maaiveld en vóór alles moest
het instroomen van het vloedwater
worden gekeerd'. Ook was men hier
meer dan elders bevreesd voor 'scha-
delijke nawerking, omdat het zoutge
halte van het water hoog was en vele
malen dat van het andere gebied over
trof. Tenslotte had 'de zware golfslag,
vooral in den Oostpolder, héél wat
kapitale boerenplaatsen en nog meer
arbeiderswoningen totaal verwoest'.
'Zijn regenbakken waren al lek'
In het gemeentearchief zijn nog
een aantal afschriften van brieven
bewaard gebleven van mensen die
hun beklag deden over het Waters
noodcomité bij de Commissaris van
de Koningin of leden van de Provin
ciale Staten. Hoewel de burgemeester
als voorzitter van de commissie een
enkele maal toegeeft zich te hebben
vergist, houdt hij meestal voet bij
stuk: "is niet zo getroffen of hij
kan die schade wel dragen'.of
zijn regenbakken waren al lek zijn
huisdeuren waren al slecht
Hoewel er zeker lieden geweest zullen
zijn die van de situatie probeerden
te profiteren, vraagt men zich in een
aantal gevallen wel af hoe juist de
beslissing van de commissie was.
Dat betrokkene 'de schade wel kan
dragen' kunnen wij nu wel geen juist
argument vinden, maar dat was nu
eenmaal een uitgangspunt bij de Alge-
meene Vereenigde Commissie. Maar
wat te denken van de schadetoeken-
ning aan de agent van politie C. Hartog:
fornuis 7,- (i.p.v. 25,-). Twee kasten
20,- (i.p.v. 40,-) enz. Inderdaad het
fornuis, de kasten, de vloerbedekking,
het was alles niet nieuw meer toen het
in het water verdween, maar een en
ander moest nu wél nieuw aangeschaft
worden. Hoewel, er was een levendige
handel in tweedehands meubilair.
Politieagent Hartog kreeg de helft van
wat hij vroeg: 93,50 i.p.v. 187,- aan
meubilair en 76,- i.p.v. 154,- voor
de overige schade aan zijn woning.
Veelzeggend is ook de volgende zin
uit een brieve van Wijdenes Spaans
aan de secretaris van de commissie,
de predikant Huizinga: "Ik geloof dat
Uwe politiek van afwachten tot mijn
heer De Wit murw begint te worden,
wel een zeer goede is".
(GA/AP, dossier watersnood)
'Ontevredenen zijn er altijd'
Dat de heer Faber niets ontging blijkt
nog uit de volgende zinsnede uit zijn
brief van 16 oktober:
"Bij Cornelis v.d. Panne staat op het
adres (met de vele handtekeningen)
"afgewezen", terwijl hij op de lijsten
met 16,- voorkomt". Cornelis v.d.
Panne was een smidsknecht uit wijk
F die zijn handtekening gezet had op
het verzoekschrift (adres) van 1 sep
tember, waarbij 45 merendeels aan de
Kleine Sluis woonachtige ambachts
lieden en kleine winkeliers om (méér)
schadevergoeding vroegen. De heer
Faber wijst er in zijn brief nogmaals
op dat de Commissaris van de Konin
gin in een brief van 22 augustus erop
gewezen heeft 'dat in zeer urgente
gevallen de aanspraken van die per
sonen in behandeling kunnen worden
genomen ten aanzien van wie een
verzuim is gepleegd, of die door zeer
bijzondere omstandigheden niet in
staat zijn geweest zich bij Uwe Com
missie op te geven'.
En hij vervolgt met de mededeling
dat hij 'voor de meeste personen die
thans voor hulp in aanmerking wor
den gebracht niet te zien dat de door
den Commissaris gestelde voorwaar
den aanwezig zijn'.
De metselstenen worden afgebikt voor hergebruik. Het herstel kan beginnen.
(Beeldbank Museum Anna Paulowna)
26
