oorlogvoering, gasaanvallen, maakt
enorme indruk. Vanaf de Schorpioen
gaan we ook marcherend langs het
Ankerpark naar het KIM, op de brug
bij het KIM voor het eerst het com
mando "UIT de pas, mars!", anders
gaat de brug te erg vibreren! Verplicht
zwemmen in het koude marinezwem
bad. Den Helder lijkt héél groot.
En toen de keuze: Verbindingen of
Navigatie-gevechtsinformatie???
Amsterdam of Den Helder? Oplei
ding in Den Helder met haar schepen
en 'echte marine', veel meer dan de
Verbindingsschool in Amsterdam
met een toekomst van ondergronds
werk in verbindingsbureaus, bepaalt
voor mij nu zeker de keuze. Dus het
wordt de Navigatie Gevechtsinfor
matie School, afgekort NAVGIS en
wonen op Hr.Ms. Schorpioen.
Den Helder lijkt een andere wereld,
de winter is er guur, de lente breekt er
drie weken later aan dan waar ik van
daan kom. De wind, die maakt dat je
hoedje, hoe stevig ook vastgeprikt op
je hoofd, toch vaak de lucht in vliegt.
Helaas, dan maar met dat vreselijke
stormbandje om op de fiets.
Schorpioen
De Schorpioen wordt ons thuis; de
koning te rijk zijn we met voor het
eerst nu de luxe van een eigen hutje,
nog geen 2 x 2 meter, maar oh wat
heerlijk: een kooi waaronder een
bergkast, erboven een boekenplankje,
een echte houten kast met uittrekbare
schrijfplank, een mini wastafeltje, de
gladde schuin aflopende vloer, een
zware schuifdeur om dit domein te
kunnen sluiten. Alle geluiden aan
boord, wachtlopen, vlag hijsen/neer
halen, klossen van schoenen op de
valreep en op dek, glazen slaan, geu
ren van de kombuis voor in 't schip.
In je badjas 't halve schip door voor
een douche. Telefoneren (naar 'bui
ten') in de hut onder 'de wacht'. Sla
pen, ontbijten en avondeten, allemaal
aan boord, keurig verzorgd, en bijna
altijd ook gezellig. Je bent er nooit
alleen, je weet dat er altijd mensen
aan boord zijn.
'Den Helder stad' moeten we verken
nen, buiten de bekende weg van en naar
het station en buiten de dagelijkse route
naar Navgis, die langs Zuidstraat, West
straat en Loodsgracht leidt. Onze eerste
verkenningstocht doen we met ons
tweetjes in uniform, met zwarte kousen
en op de 'kistjes', onze zwarte molières.
Duidelijk herkenbaar voor iedereen,
daar scheppen we plezier in, we zijn
best trots op ons (maat)pak, aangeme
ten door fa. George Pisa. Bij deze eerste
verkenning zijn we blij verrast plotse
ling op een leuke manier aangesproken
te worden door knappe jongemannen.
Maar wat blijkt? Zij zijn reserveofficie
ren op herhaling en nu op zoek naar
eerder ontmoete marva officieren, en
willen van ons weten waar die zijn. Dat
weten we niet eens, we zijn er zelf net!
Teleurgesteld druipen de heren af.
We lopen verder door de
Beatrixstraat, de Keizerstraat, de
Spoorstraat en de Koningstraat, dur
ven niet door de steegjes. Langzaam
krijgen we een idee van de binnen
stad, stevig tegen elkaar aan lopend,
met ferme pas, om vooral niet voor
'uitnodigend' aangezien te worden.
(Ik heb lang moeten nadenken over
herinneringen aan Den Helder 'stad',
want eigenlijk zijn we zo weinig "in
de stad").
Vermaak
Op zondagavond, na een weekend
thuis aangekomen met de trein, loop
je dan in colonne met alle Den Hel-
dergangers vanaf het station naar de
Schorpioen, door de week fiets je 's
morgens en 's middags op en neer naar
Navgis, en later naar het werk op 't
KIM, 's avonds zit je veel aan boord, te
praten, tijdschriften te lezen, TV kij
ken (niet eens zo veel), plaatjes draaien
op de pick-up, Lp's, gekocht bij Selbach
en George Blok, (wat waren we goede
klanten!) en je gaat 'ns naar de film
in Rialto. In '67 volgen rijlessen, en
dan rijd je langs Middenweg, doet de
hellingproef in Huisduinen, langs de
moderne! flats aan de Jan Verfailleweg,
helemaal aan de buitenkant van Den
Helder. Eén van m'n favoriete winkels
in de binnenstad wordt Zoetelief,
een soort winkel van Sinkel, met een
enorm assortiment, altijd leuk om er
na het werk even een kwartier te snuf
felen op zoek naar een cadeautje. Met
m'n autootje wordt paardrijden bij
manege Bruin ook mogelijk. Uitgaan
gebeurt schoorvoetend in Bellevue,
Het Wapen van Den Helder, tussen de
vertegenwoordigerslater wel eens
een drankje in bar Splendid, en de
Hr. Ms. Schorpioen in 1968, 100 jaar oud. Op de achtergrond de Rijkswerf met de
drijvende bok.
4
