herinnerde 'oom Rinus en tante Jans
Bos' zich als lieve mensen bij wie
ze het goed had. Ook herinnerde
ze zich de spanning tijdens de on
dervragingen, waarbij ze volhield
Visser van haar achternaam te he
ten, dochter van een Rotterdamse
neef van oom Rinus. Van de reis
terug naar Amsterdam en de tweede
ontvoering uit de crèche wist ze
niets meer. Via een onderduikadres
in Lambertschaag bij Medemblik
kwam het meisje terecht bij een
onderwijzersgezin in het Friese
Lemmer. Na de oorlog kwam ze in
Amsterdam onder de hoede van een
tante die verder voor haar zorgde.
Dora's ouders en naaste familie wa
ren door de nazi's omgebracht.
Ook Fredi herinnerde ze zich niet.
Van hem hoorde ze pas in 2000. Hij
heette overigens niet Schacher, zoals
Marinus Bos dacht, maar Schach-
ner. Fredi werd op 9 december 1942
geboren in Amsterdam als Alfred
Alexander Schachner en veranderde
zijn achternaam in 1957 officieel in
van Vliet, naar de familienaam van
het pleeggezin in Sneek waar hij
opgroeide.
Zijn biologische ouders heetten
Salomon Schachner en Rachel Ros-
ner, waren affiomstig uit het zuiden
van Polen, vluchtten in 1939 via
Wenen naar ons land. Begin mei
1943 werden ze door de Duitsers
opgepakt en op 7 mei naar kamp
Vught gebracht. Daar bleven ze 'n
aantal maanden en kwamen op 15
november in kamp Westerbork. De
volgende dag werden ze naar het
concentratiekamp Auschwitz ge
transporteerd. Daar zijn ze beiden
op 31 januari vergast. Moeder Ra
chel had haar baby Fredi daags voor
het transport naar Vught in veilig
heid weten te brengen bij kennissen,
wat op zichzelf een dramatische
ontwikkeling was; een moeder die
haar kind (een baby van 5 maan
den) achter moet laten. De verzets-
vrouw Iet van Dijk bracht Fredi in
april 1943 over naar de Helderse
Rozenstraat. Dora verbleef daar
toen al veertien dagen.
Emotioneel weerzien
Harry van Loo traceerde Fred van
Vliet via internet en sprak hem
eveneens in 2000. De twee ontmoe
tingen leidden in oktober 2000 tot
een 'reünie' in Den Helder. Het was
een emotioneel weerzien waarbij
onder meer de Rozenstraat nummer
10 werden bezocht. Dora vertelde
dat ze na de oorlog nog contact
gehad had met het echtpaar Bos.
'Maar over het drama van de aan
houding op 19 augustus 1943 en de
gevolgen hiervan voor Dora, werd
niet meer gesproken. Het was ge
noeg geweest.' Dora Zeehandelaar
overleed op 4 januari 2013.
De namen van de politiemensen, de
buurvrouw en andere betrokkenen
blijven ongenoemd in het onderzoek
van Harry van Loo. Dit om nabe
staanden niet te belasten. Harry van
Loo rondde zijn rapportage af in mei
2001. Het verslag is onder nr 1997 te
raadplegen in de leeskamer van de
HHV in het stadhuis aan de Bijlweg.
Fred van Vliet.
Fred van Vliet groeide op in Sneek. Na de lagere school ging hij naar de HBS,
waarna hij in Groningen wis- en natuurkunde studeerde. Vervolgens was hij
33 jaar leraar natuurkunde aan de RSG Simon Vestdijk in Harlingen. Fred van
Vliet is ruim 46 jaar gelukkig getrouwd met Trees, heeft drie kinderen en negen
kleinkinderen. "Tot ongeveer mijn 50e, heb ik mijn Joods-zijn weggedrukt en
er ook nooit over gesproken", aldus Fred.
"Maar nu vertel ik mijn verhaal. Want
mensen en vooral de jeugd moeten leren
dat je nooit een hele bevolkingsgroep mag
veroordelen omdat ze een ander geloof of
een andere huidskleur hebben. Nooit - en
ik onderstreep nooit- is een hele bevol
kingsgroep slecht. Juist in deze tijd is dit
een extra belangrijke boodschap. Een bij
zondere reden voor mij is dat ik met mijn
verhaal de namen van mijn ouders noem:
Rachel en Salomon. Wanneer je de namen
van mensen blijft noemen worden ze niet
vergeten."
50
