Coen Bot op 75 jarige leeftijd met een model van zijn geliefde reddingboot.
hausen overgebracht en vandaar naar
Buchenwald, waar hij in 1945 door de
Amerikanen werd bevrijd.
Als gevolg van zijn gevangenneming
door de Duitsers was Coen Bot zo
geestelijk en lichamelijk geknakt dat
hij in 1944 in het ziekenhuis raakte.
Noodgedwongen had hij toen het
commando over de Dorus Rijkers
aan zijn zoon Piet overgedragen. De
eerste jaren na de oorlog verbleef hij
lange tijd in Loosdrecht en kwam
maar af en toe naar Den Helder.
Henk Roovers fungeerde al die tijd
als waarnemend voorzitter. Coen
Bot droeg in 1951 het voorzitter
schap aan Roovers over en werd
staande de vergadering benoemd tot
erelid. De laatste jaren van zijn le
ven sleet hij in Huize Herdia aan de
Huisduinerweg, waar hij op 11 mei
1961 overleed, 79 jaar oud.
Wederopbouw
Meteen nadat de oorlog was afgelo
pen, werd door verschillende leden
aangedrongen op een Buitengewone
Algemene Ledenvergadering. Na
verkregen toestemming van het Mi
litair Commando werd deze gehou
den op de avond van 18 juni 1945 in
de "Lunchroom" van Bram Lensen
in de Spoorstraat
De haven bleek volkomen vernield
te zijn. De vlotten waren weg en
ook de palen. Het clubgebouw was
uitgewoond en de kanoloods leeg
geroofd. De grote, vier meter hoge
houten schutting was verbrand en
de lange steiger was als losplaats ge
bruikt en zag er uit "als de Noordzee
bij ruw weer".
Daar kwam nog bij, dat veel leden
die geëvacueerd waren, niet zo ge
makkelijk toestemming kregen om
naar Den Helder terug te keren en
bovendien was de toegang tot het
havengebied nog verboden. Echter
met behulp van overste Coolhaas
kregen de leden van de vereniging
toegangsbewijzen voor de haven en
kon men in juni 1945 al aan de slag.
Soms ging er echter wel wat mis,
want men schopte in een jolige bui
het Duitse nevelapparaat van het
dak van het clubhuis. Hierdoor
begon het ding spontaan te werken
waardoor de hele Helderse haven
door de rook aan het zicht werd
onttrokken.
De leden zetten hierna alles op al
les en eigenlijk werd in betrekkelijk
korte tijd de haven weer opge
bouwd.
Frans Trap, tijdens de vergadering in
juni 1945 aangewezen als penning
meester, zei in een interview met de
Helderse Courant in 1985: "Op de
Werf, waar Overste Coolhaas waarne
mend directeur was, werd een lichter
Zweedse spieren gebietst. De heibok
van Jan de Vries werd gevoed met 2
ton kolen van bij de heer Posthuma
en mevrouw Noot (nu nog erelid) van
het Kolenbureau losgeweekte "vetfijn".
Toen dit niet genoeg was, sprong Cool-
haas opnieuw in, ditmaal met kolen
die de Duitsers achter hadden gelaten.
Die stonden niet te boek.
Palen, die in het land waren gestampt
om het landen van geallieerde zweef
vliegtuigen tegen te gaan, werden, ten
behoeve van de bouw van een nieuwe
schutting, de Gemeente afoandig
gemaakt. En van de tallozen rollen
prikkeldraad (door NSBers netjes op
gerold) vonden er ook enkele hun weg
Laat passeeren naar Buitenhaven t.d.v. de
Wat e rspor t ve re enig in g "He ld er-Wille ins o g r d -
ITieuwe diep 11
N.J. Kiljan, Soembastraat 15,
Persoonsbewijs no. H 52/008519.
Willemsoord, 19 Juni 1945,
The Captain Dockyard,
De pas voor de Buitenhaven van HWN kernlid Niek Kiljan.
DORUS Rijkers
42
