Mitrailleurkogels vlogen je om de oren in Huisduinen
Herman Korrelboom
Herman Korrelboom, onderwijzer
aan de Mulo in de Molenstraat,
woonde in 1940 op Huisduinen in
de Badhuisstraat op nr. 112. Het
gezin bestond uit vijf personen.
Vader Herman, moeder Pam Kor-
relboom-Breeuwsma en de kinde
ren Lena (5 jaar), Willy (3 jaar) en
Rina (15 maanden).
Herman schreef op 30 mei 1940
in een brief aan zijn vader, die in
Muiden woonde, hoe hij en het ge
zin het begin van de oorlog in Den
Helder hadden beleefd. Een goede
maand later moesten ze naar Ou
dendijk evacueren daar veel huizen
in Huisduinen, waaronder ook hun
huis, gevorderd werden ten behoeve
van Luftwaffe personeel van vlieg
veld de Kooy. Dochter Lena Bonte -
Korrelboom stelde de brief en fami
liefoto's beschikbaar voor publicatie
in Levend Verleden.
Huisduinen, 30 mei 1940
Je komt er niet zo gemakkelijk toe
eens rustig een brief te gaan schrij
ven. 't Zit mij tenminste nog vrij
hoog, dat alles, wat we achter de rug
hebben en niet minder, wat we op 't
ogenblik hebben mee te maken. Dat
is de oorzaak, dat U zo weinig van
dit eindje v.d. wereld hoort. Maar,
omdat ik begrijp, dat U wel precies
zult willen weten hoe de zaken hier
staan, heb ik me er maar eens voor
gezet U een en ander te schrijven.
We hebben hier sinds 10 mei nog
niet veel rust gehad. Van 10 tot 14
mei is 't zo ongeveer doorlopend
luchtalarm geweest. Dat begon 10
mei om half vier 's morgens al, toen
ik gewekt werd door hevig geschuts-
vuur. 3 Duitse watervliegtuigen,
wierpen mijnen uit in 't Marsdiep.
Twee werden er neergeschoten.
Dat gebeurde vlak bij Erfprins, dus
tegenover ons. Een uur later kwam
de eerste luchtaanval op de Kooy.
En sindsdien is dat zo gebleven.
Parachutisten hebben we niet gehad
hier. Wel heb ik er vier op Texel zien
De schrijver van de brief Herman Korrelboom (onderwijzer MULO, Molenstraat) en
Pam Korrelboom-Breeuwsma eind 1940 met Rina (de jongste), Lena en Willy.
Huisduinen met de kerk en de Badhuisstraat centraal in beeld. Nog voor de tijd van bommen en granaten.
3