Afrekening met Helderse leerkrachten Dr. Annie Romein-Verschoor in haar autobiografie Wout Smit "Begin oktober 1914 vertrok ik op avontuur naar Leiden met mijn spullen in een Japans rieten kof fertje, mijn diploma's in mijn tasje, mijn oude fiets en, in een linnen zakje aan een koordje om mijn hals op mijn blote borst, f. 250,-, mijn eerste collegegeld en de rest om een maand van te leven." Zo beschrijft Annie Romein-Verschoor het einde van haar jeugd in Den Helder in haar autobiografie 'Omzien in ver wondering'. "Vader en Ti brachten me naar de trein. Ik was zielsgeluk kig dat er niemand met me meeging om me veilig te installeren in Lei den. Maar toen de trein wegreed, overviel me een grote triestheid om vader en Ti die daar zo dapper ston den te zwaaien op het perron en die ik in de steek liet." Haar vader, officier Jan Verschoor, was hoofdmachinist bij de marine. Ti was haar oudste zus Triny. Het gezin Verschoor woonde aan de Hoofdgracht en telde vijf kinderen. Moeder Verschoor bleef die dag in bed. Annie had een moeilijke relatie met haar moeder, die maniakaal ge drag vertoonde. Van 1919 tot haar dood in 1936 liep vader Verschoor met een briefje op zak, ondertekend door een psychiater, waarin stond dat hij op elk moment wanneer dat nodig was zijn vrouw mocht laten opnemen in een psychiatrische instelling. Voor de buitenwereld toonde mevrouw Verschoor een heel ander gezicht. Met oudjaar stond er acht pond bloem klaar en vijf liter olie en dan werden er oliebollen gebakken voor half Den Helder. Annie ging naar Leiden om Neder landse taal en letterkunde te stude ren. Zij was toen 19 jaar. In de colle gezaal van de universiteit ontmoette ze haar studiegenoot Jan Romein, met wie ze in 1920 trouwde. Sa men met hem schreef ze een aantal belangrijke werken op het gebied van de vaderlandse geschiedenis: 'De Lage Landen bij de Zee' (1934) en 'Erflaters van onze Beschaving' (1936-1940). Tegelijkertijd werd ze moeder van drie kinderen. Ze pro moveerde in 1935 op een onderzoek naar de Nederlandse romanschrijf ster sinds 1880: 'Vrouwenspiegel'. Met de historische roman over Hugo de Groot 'Vaderland in de verte' (1948) won ze de romanprijs van de gemeente Amsterdam. Na de dood van haar man in 1962 vol tooide ze zijn boek 'Op het Breuk vlak van twee Eeuwen'. Vervolgens schreef ze haar autobiografie. Annie en haar man waren sinds de Russische revolutie aanhangers van Moeder Verschoor volgde haar man, hoofdmachinist bij de Koninklijke Marine, in 1906 voor vier jaar naar voormalig Nederlands-Indië. Het gezin telde toen vijf kinderen. Op deze foto van G.W. Latter, gemaakt op de 'Oranje', is Annie te zien op de eerste rij, derde van rechts. 38

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2013 | | pagina 38