Afrekening met Helderse leerkrachten
Dr. Annie Romein-Verschoor in haar autobiografie
Wout Smit
"Begin oktober 1914 vertrok ik op
avontuur naar Leiden met mijn
spullen in een Japans rieten kof
fertje, mijn diploma's in mijn tasje,
mijn oude fiets en, in een linnen
zakje aan een koordje om mijn hals
op mijn blote borst, f. 250,-, mijn
eerste collegegeld en de rest om een
maand van te leven." Zo beschrijft
Annie Romein-Verschoor het einde
van haar jeugd in Den Helder in
haar autobiografie 'Omzien in ver
wondering'. "Vader en Ti brachten
me naar de trein. Ik was zielsgeluk
kig dat er niemand met me meeging
om me veilig te installeren in Lei
den. Maar toen de trein wegreed,
overviel me een grote triestheid om
vader en Ti die daar zo dapper ston
den te zwaaien op het perron en die
ik in de steek liet."
Haar vader, officier Jan Verschoor,
was hoofdmachinist bij de marine.
Ti was haar oudste zus Triny. Het
gezin Verschoor woonde aan de
Hoofdgracht en telde vijf kinderen.
Moeder Verschoor bleef die dag in
bed. Annie had een moeilijke relatie
met haar moeder, die maniakaal ge
drag vertoonde. Van 1919 tot haar
dood in 1936 liep vader Verschoor
met een briefje op zak, ondertekend
door een psychiater, waarin stond
dat hij op elk moment wanneer dat
nodig was zijn vrouw mocht laten
opnemen in een psychiatrische
instelling. Voor de buitenwereld
toonde mevrouw Verschoor een
heel ander gezicht. Met oudjaar
stond er acht pond bloem klaar
en vijf liter olie en dan werden er
oliebollen gebakken voor half Den
Helder.
Annie ging naar Leiden om Neder
landse taal en letterkunde te stude
ren. Zij was toen 19 jaar. In de colle
gezaal van de universiteit ontmoette
ze haar studiegenoot Jan Romein,
met wie ze in 1920 trouwde. Sa
men met hem schreef ze een aantal
belangrijke werken op het gebied
van de vaderlandse geschiedenis:
'De Lage Landen bij de Zee' (1934)
en 'Erflaters van onze Beschaving'
(1936-1940). Tegelijkertijd werd ze
moeder van drie kinderen. Ze pro
moveerde in 1935 op een onderzoek
naar de Nederlandse romanschrijf
ster sinds 1880: 'Vrouwenspiegel'.
Met de historische roman over
Hugo de Groot 'Vaderland in de
verte' (1948) won ze de romanprijs
van de gemeente Amsterdam. Na
de dood van haar man in 1962 vol
tooide ze zijn boek 'Op het Breuk
vlak van twee Eeuwen'. Vervolgens
schreef ze haar autobiografie.
Annie en haar man waren sinds de
Russische revolutie aanhangers van
Moeder Verschoor
volgde haar man,
hoofdmachinist
bij de Koninklijke
Marine, in 1906
voor vier jaar
naar voormalig
Nederlands-Indië.
Het gezin telde
toen vijf kinderen.
Op deze foto
van G.W. Latter,
gemaakt op de
'Oranje', is Annie
te zien op de
eerste rij, derde
van rechts.
38