dat er wegens den ernst van den
toestand niemand uit de forten mag,
behalve dan degenen, die vanavond
nog loopen te zoeken, waar ze ei
genlijk thuis hooren, die van Pontius
naar Pilatus zijn gezonden, en dood
op zich op straat neervleien, flegma
tiek afwachtend de dingen die er met
hen zullen gebeuren. Verschillende
winkeliers maken de uitstalkasten
leeg, om er de nog niet 'thuis-bezorg-
de' soldaten te etaleeren.
Het is een dag geweest met een sta
len zonnehemel..maar binnen in
ons allen, jagen onrustig de sombere
wolken.
Zondag 2 Augustus: 'Ik doe de
Hoogmis. Drie of vier militairen
zijn er in de kerk, meer niet, want
het kan niet voor alles beter is gere
geld. Ze zijn voor de Hoogmis even
stil weggeloopen uit het fort, om te
kunnen biechten voor den slag, dien
ze morgen of overmorgen verwach
ten, en wel bij Bergen, omdat vol
gens hen de Engelschen daar zullen
landen met het plan, om door Hol
land naar Duitschland op te rukken.
Ik stel ze gerust, en ik meen het,
want ik vind dat onzin. Over een
paar weken zal alles wel weer thuis
zijn. Allemaal volksfantasie!
Toch vind ik het een akelig gehoor,
onder de Hoogmis dat voortdurend
tromgeroffel en trompetgeschal, dat
zwaar marcheeren der manschap
pen, dat dreunen der veldwagens en
kanonnen..het kon toch wel eens
waar zijn....doch ze zullen die dui
zenden opkomers van gisteren nu
laten wegmarcheeren naar de om
liggende plaatsen! Maar het is toch
een onrustwekkend gehoor, en het
drukt loodzwaar op de toch al zoo
neerslachtige menschen. Dat blijkt
me onder de preek. Ik moet vrijwel
improviseeren, en daarom komt er
recht uit het hart natuurlijk een toe
speling op wat er aan het gebeuren
is, en een opwekking tot bidden om
vrede..en ik schrik er van op..dat
eensklaps heel het vrouwelijk deel
van mijn gehoor in snikken uit
barst. .wat de mannen doen kan ik
niet zien, die zitten te ver af. Gauw
maar ophouden hierover.
Maandag, Dinsdag, Woensdag Aan
onze forten wordt hard gewerkt.
Overal liggen prikkeldraadversper
ringen. .ook bij de toegangswegen
tot de stad....op de Huisduinschen
weg.over heele stukken land.
Levensmiddelen worden opgesta
peld in de Hervormde Kerk aan
het Westplein, groote treinen met
steenkolen komen binnen, alles wat
noodig is om een beleg te doorstaan
wordt klaar gemaakt.
De volksfantasie vindt ruim voedsel
in dat ongewoon gedoe. Ik hoor, dat
verschillende scholen als kazerne
ingericht zijn, en dat ook onze Zus
terschool in de Jonkerstraat 180 man
Alink als vlootaalmoezenier in zijn marine-uniform (op de voorste rij rechts naast de man met de decoraties).
