liep en zou kunnen verdrinken. Het
was ook wel een heel klein bootje
waarmee zij de oversteek waagden.
Het jolletje was 3.66 m. lang en 1.40
m breed. Met twee volwassenen en
twee kinderen is het vol. Ze hebben
er wel veel mee geoefend. Mijn vader
was een ervaren zeiler. In zijn jeugd
heeft hij in Medemblik een zeilkano
gebouwd, waarmee hij het IJsselmeer
op ging. Vissers noemden het 'de
Zwarte Dood', omdat het zon primi
tiefbouwsel was.
„Mijn vader heeft zijn plannen om uit
bezet Nederland te vluchten vooraf
wel met zijn familie besproken. Die
vond zijn plan wel risicovol. „Je komt
dan misschien nooit het land weer
in", waarschuwde ze. „Je vergooit je
toekomst." Toch kreeg hij de zegen van
zijn ouders. Toen hij terugkeerde in
1947 was hij de grote held. Al moesten
ze wel even wennen aan een Austra
lische schoondochter die soms nogal
luchtigjes deed over de strenge gebrui
ken die in Nederland toen nog golden."
Personalia
Willem van Ingen (46) is onder
houdsmedewerker bij de BAM. Hij
werkt op NS-locaties in heel Noord-
Holland. Hij is geboren in Haarlem
en woont met zijn gezin in het na
burige Spaarndam. Vissen is geen
liefhebberij van hem geworden. Hij
is scheidsrechter bij het zaalvoetbal
topklasse district West 1
Ds. Broer de Jong (1881-1957) werd
geboren in Makkum. Hij stamt uit
een Workumse familie die ander
halve eeuw lang met eigen schepen
de zeeën bevoer, van de Oostzee
tot Zuid-Frankrijk. Ondanks zijn
aanleg voor exacte vakken ging hij
op verzoek van zijn ouders theolo
gie studeren in Leiden. Hij raakte
geboeid door de Oxford-beweging,
een 'verlichte' en optimistische stro
ming. Hij werkte als NH-predikant
in De Peel, Heemse, Ellecom en Me
demblik (1932-1947). Hij trouwde
in 1905 met Sara Maria van Houten
uit Leiden. Zij kregen vijf kinderen.
De pastorie aan de Westerhaven van
Medemblik kijkt uit op het voor
malige opleidingsinstituut voor de
Nederlandse adelborsten.
Abraham de Jong (1916- 1978) werd
geboren in Heemse (Ambt Har-
denberg) in de kop van Overijssel.
Toen zijn vader predikant werd in
Medemblik ging hij in Haarlem
naar het Christelijk Lyceum, waar
hij doordeweeks verbleef bij een
tandartsgezin. Daar hield zijn oud
ste zuster, An Koningsberger-de
Jong, op wie hij zeer gesteld was,
een oogje op zijn schoolprestaties.
Van jongs af aan wilde hij bij de
marine. Bij zijn aanmelding voor de
opleiding aan het Koninklijk Insti
tuut voor de Marine in Den Helder
kwam hij niet door de medische
keuring. Hij was net terug van een
wandelvakantie met zijn oudste
broer John over de gletsjers in de
Alpen. Doordat hij geen zonnebril
had gedragen, was hij sneeuwblind
geworden. Hij kon de keuringsarts
niet overtuigen dat hij sterke ogen
had en dat de slechtziendheid wel
over zou gaan. „Kom volgend jaar
maar terug", zei de keuringsarts.
Dat deed Bram, na een jaar stu
die scheepsbouw in Delft. In 1944
trouwde hij met de Australische
Joyce Medcalf. Zij kregen vijf kin
deren.
Jan de Jong 1945) is de oudste zoon
van Abraham de Jong. Hij woont
in Scheveningen. Door zijn werk
als diplomaat heeft hij lange tijd in
het buitenland gewerkt. Zo was hij
Gevolmachtigd Minister in Bonn,
plaatsvervangend Permanent Ver
tegenwoordiger bij de EU in Brus
sel en ambassadeur bij de VN in
Genève. Zijn loopbaan sloot hij af als
directeur-generaal Europese samen
werking op het ministerie van Bui
tenlandse Zaken. Hij is getrouwd met
Caroline Boon en heeft drie kinderen.
W.P. Coolhaas (1914) was de zoon
van J.H. Coolhaas, die leraar zee
vaartkunde aan het Koninklijk
Instituut voor de Marine was en
Vriend en studiegenoot jhr. Jan Jacob
Storm van 's Gravesande. (Foto Niod)
tevens de watersportvereniging
Helder Willemsoord Nieuwediep
(HWN) in Den Helder oprichtte in
1929. Tijdens de oorlog zaten zij in
Schoorl in het verzet. Beiden wa
ren ervaren zeezeilers en schreven
boeken over het zeilen op zee. Wim
Coolhaas was in 1961 navigator op
het houten zeiljacht 'Zwerver', waar
mee kapitein-eigenaar Otto van der
Vorm de Fastnet race won. Na zijn
pensionering maakte hij met zijn
vrouw een zeiltocht van vele jaren
om de wereld. Wim Coolhaas over
leed eind maart 1998.
Pieter Barends (1900-1947) was de
stille kracht achter de tochten van een
aantal Engelandvaarders. Hij maakte
hun 'notendopjes' zeewaardig. Hij
had een zeilmakerij en winkel met
watersportartikelen aan de Zuidstraat
in Den Helder. Toen hij in de loop
van 1941 met zijn gezin moest eva
cueren, zette hij zijn activiteiten voort
in Groote Keeten en Krommenie. Hij
was getrouwd met Elizabeth Louwin-
ger. Ze hadden twee kinderen.
Bronnen: Vrijheid achter de hori
zon, Jan Bruin en Jan van der Werff;
Niod, archief Engelandvaarders; Tul
pen voor Wihelmina, Agnes Dessing;
De Koninklijke Marine in de Tweede
Wereldoorlog, Ph.M. Bosscher; Mari
neblad Alle Hens, mei 1987.
123
