Jo Vorster-de Korte met haar zoontje Robert te midden van haar broer Bartel en hun
grootouders Van Lelyveld van Cingelshouck. (Foto dr. Rudolf de Korte)
de Soembastraat in Den Helder. In
1935 vertrok Vorster opnieuw naar
zijn geboorteland met de K XVII.
Daar werd hij gedetacheerd op de K
XV en Hr.Ms. Java. Zijn vrouw en
zoontje verhuisden inmiddels naar
Den Haag.
Twee jaar later zette Vorster zijn
carrière voort in Nederland. Aan
boord van de Schorpioen maakte hij
deel uit van de inschietcommissie.
In 1939 werd hij betrokken bij de
overname van een aantal torpedo's
in het Duitse Kiel. En hij werd be
noemd tot plaatsvervangend lid van
de commissie die was belast met het
afnemen van de eindexamens van
de adelborsten. Nadat hij korte tijd
De 013 aan de steiger in de Buitenhaven van Den Helder. (Collectie Archiefdienst OZD).
mei 1928 uit Rotterdam. Ondanks
een kleine aanvaring in Marseille
met het Noorse schip Belridge maar
dankzij een recordsnelheid van 17
mijl per uur arriveerde het binnen
een maand in Batavia. Het was de
eerste Nederlandse mailstomer die
was voorzien van liften. Gegalon
neerde liftboys brachten de passa
giers naar de hoger of lager gelegen
dekken. Dankzij de geluidsinstalla
tie van Philips weerklonk overal aan
boord de muziek van het strijkje.
Ook uitzendingen van draadloze
radiostations waren onderweg goed
te volgen.
Tijdens zijn verblijf in Nederlands
Indië diende Vorster op Hr.Ms. Ze
ven Provinciën en de onderzeeboten
K XII en K XIII. Op 4 maart 1930
kondigde het echtpaar Vorster-De
Korte in het Soerabajasch Handels
blad de geboorte aan van Robert
Edward. Hij zou hun enige kind
blijven.
Zij keerden in 1932 terug met de
'Johan van Oldenbarnevelt' van
de Stoomvaartmaatschappij Ne
derland. Hier werd Vorster bij de
Onderzeedienst op Willemsoord
geplaatst. Het gezin nam zijn intrek
in een van de nieuwe woningen aan
was belast met het bevel over de 09
werd hij commandant van de 013.
Deze onderzeeboot zou in juni 1940
op de Noordzee zijn ondergang en
dat van 33 medeopvarenden wor
den. De eerste commandant en de
eerste Nederlandse onderzeeboot
die het slachtoffer werden van de
Tweede Wereldoorlog.
Dr. Rudolf de Korte, vice-premier in
het tweede kabinet-Lubbers (1986-
1989), vindt het onbegrijpelijk dat
zijn oom commandant kon worden
van een onderzeeboot. „Het was
een forse man en dan in zo'n krappe
ruimte. Mannen met het postuur
68
