Bij zeer dikke mist had je weer an
dere zorgen. Dan ging je in de hut
boven zitten wachten op de klap van
een aanvaring. Er was (nog) geen
radar aan boord, dus we zagen niks.
We konden slechts hopen dat ande
ren ons wél in de gaten hadden. Als
waarschuwing lieten we de nauta-
foon, de misthoorn, klinken
Aldus Arie Boon.
Collega Van der Wijk wist ook wat
het ergste was: 'Dat is mist.' En hij
vertelde: 'We zaten op een zondag
morgen aan boord van de 'Haaks' te
kaarten. Er was dikke mist. Aan dek
zitten alarmschellen, die in verbin
ding staan met de hutten, het logies
en de motorkamer. Plotseling alarm.
Wij naar boven. Er gaat vlak aan
ons een groot Duits passagiersschip
voorbij. Je kon er je pet tegenaan
gooien, zo dichtbij. In zo'n geval is
het beroerdste dat je zelf niets kunt
doen, je kunt niet manoeuvreren
De ondergang
De posities van de Nederlandse
lichtschepen bleven in de loop van
de jaren vrijwel dezelfde. Zo lag 'de
Haaks' voor Den Helder/Texel op
52° 584 Noorderbreedte en 4° 184
Oosterlengte, na 1960 'Texel' op
bijna dezelfde positie 53° 1,54 N.br.
en 4° 21,54 O.l.
Oorzaak van het enigszins verleggen
was onder meer herhaaldelijk breken
van de ankerketting door het onklaar
Lichtschip nr. 10 Texel, in 1952gebouwd op Rijkswerf Willemsoord,
nu als museumschip op Willemsoord, met op de achtergrond de
toren met lichthuis van de bij Petten gestrande nr. 11.
raken in restanten van wrakken. In
de nacht van 1 op 2 oktober 1991 is
het zover. Het weer wordt ronduit
slecht. Stormweer met als gevolg ket
tingbreuk bij lichtschip 'Texel'. Licht
schip 'Texel' (no. 11) was in 1953
gebouwd op rijkswerf 'Willemsoord'
en geautomatiseerd in de periode
1981-'83. Dat laatste betekent dat er
bij een kettingbreuk géén beman
ning aan boord is om een reserve
anker uit te gooien. Betonningsvaar-
tuig 'Breeveertien' en de 'Smit Lloyds
29' komen nog wel in actie om een
sleepverbinding tot stand te brengen
met het losgeslagen schip, maar dat
lukt niet. Pogingen om vanuit de
lucht per helikopter mensen aan
boord te zetten mislukken eveneens.
En zo strandt het schip dus op 2
oktober rond half zes in de ochtend
op de Hondsbossche. Golven slaan
over het schip heen en al gauw slaat
er een en ander op het dek kapot.
Een berging wordt niet mogelijk
geacht. Het hele schip zal gesloopt
worden. Om te beginnen worden de
olietanks leeggepompt, daarna - 4
oktober - begint men met het ver
wijderen van kostbare apparatuur.
De dagen erna knapt het weer op en
in het weekend 5/6 oktober komt
het ramptoerisme op gang. Het is
dan ook een uitzonderlijke situatie.
Zo'n groot schip hulpeloos op de
dijk. Een uitbater die z'n patatkraam
neerzet vlakbij het gestrande schip
doet goede zaken. Vandaar de lime
rick die boven dit artikel staat. Op
8 oktober begint men met de sloop.
Eerst het helikopterdek, de stuurhut
en de voorplecht. Over het behoud
van de lichttoren is men nog in be
raad. Pettemers willen de toren in
het dorp plaatsen, het maritiem jut-
tersmuseum 'Texel' wil het ook wel
hebben, maar uiteindelijk gaat het
gevaarte naar de Stichting Nautische
Monumenten in Den Helder. Daar is
de lichttoren nu nog te bewonderen
op de oude rijkswerf'Willemsoord'.
Intussen gaat de onttakeling verder
en in het weekend van 12/13 oktober
is het schip weer volop in de toeristi
sche belangstelling. Een paar dagen
later stormt het weer - het is per slot
van rekening oktober! - en liggen de
werkzaamheden enkele dagen stil.
Weer beuken de golven tegen het
schip. Door het hoog opspattende
water is het schip soms nauwelijks
zichtbaar. Zodra het weer het toelaat
wordt de sloop hervat, maar in de
eerste week van november maken
stormen het werk weer onmogelijk.
Uiteindelijk heeft het tot 6 december
geduurd eer de laatste resten van
het lichtschip Texel weer van de dijk
verdwenen waren.
Het op 2 oktober 1991 ter hoogte van Petten gestrande
lichtschip nr. 11 moest worden gesloopt. In mei 1992 maakte
het lichtschip plaats voor een grote lichtboei.
144
