Hiermede vervullen w\j den
Ireurigsn plicht, kennis U g87en,
dat dcor een noodlottig ongeluk
ouz« lieve Zoon en Broeder
t« den ouderdom van rui ai 22 jaar
is overleden.
Helö«r, 25 Dicembor 1917.
Familie RIJKERS.
CQRNEU8 RIJKERS
HoogtUut 07.
lukt. Zowel het jongetje als ook Corne
lls zijn helaas verdronken.
Het verhaal van deze trieste gebeurtenis
is mij pas kort geleden verteld door een
dochter van een broer van Cornelis.
In de familie Rijkers is steeds als datum
van dit trieste voorval gesproken over
de Eerste Kerstdag 1917, 25 december
dus. Maar op de steen staat als overlij
densdatum vermeld 23 december 1917.
In de overlijdensadvertentie van de
Heldersche Courant van 27 december
staat ook als datum vermeld 23 decem
ber 1917.
Helderse Courant
27 december 1917.
Leidse omstanders diep geschokt
De Leidsche Courant berichtte in haar
editie van 27 december 1917 uitvoerig
over het droevige ongeval:
"Zondagmiddag, ongeveer half vijf had
een ongeval plaats met betreurens
waardige afloop. Een drietal jongens
geraakten op de Zoeterwoudschen
Singel, tengevolge van onvoorzichtig
heid, door het ijs, nabij de rustieke
brug. Twee hunner slaagden erin den
wal te bereiken, maar de derde, zekere
A. Chaudron verdween in de diepte.
Onder de voorbijgangers, die het onge
val bemerkten, was de heer C. Rijkers,
leerling aan de Indische Postschool
(wiens ouders te Den Helder wonen).
Niet aarzelend ontdeed deze zich van
zijn bovenkleren en begaf zich te wa
ter en mocht er in slagen den jongen
te vinden, maar het gelukte hem niet
dezen boven het ijs te brengen, wijl hij
zelf geen kracht meer bezat, zoodat hij
de jongen moest loslaten en deze in de
diepte verdween.
Met ontzetting volgde de massa op den
wal dit verschrikkelijke schouwspel.
Het gejammer en geweeklaag der me
nigte werd groter naarmate elke poging
tot redding mislukte.
De edele redder was zoo door koude en
krachtinspanning afgemat, dat hij nu zich
zelf niet meer uit het ijs wist te werken.
Inmiddels waren ladders en touwen
aangebracht om de drenkelingen te
helpen. De heer A.A. van Weeren,
begaf zich, om het middel een touw
gebonden, te water om den heer Rijkers
te redden, wat hem echter niet mocht
gelukken, wijl het ijs teveel tegenstand
bood.
Na een worsteling op leven en dood
verdween de heer Rijkers als slachtof-
Begrafenis van Dorus Rijkers op 21 april 1928, rechtsonder is nog net de grafzerk van Cornelis Rijkers zichtbaar.
Foto 14 uit het boekje "Kent u ze nog ...de Jutters".
88
