oktober presenteert de heer Paul Schaap
'Museumhaven Willemsoord', waarin
gedetailleerd beschreven staat wat er op
Willemsoord gebeurt. VVV-directeur
Jan Roelofsen zet zich in voor vertaling
van het boekwerkje in het Duits en in
het Engels. Het nautische erfgoed is in
goede handen van een der vele stichtin
gen. De keerzijde van deze glimmende
medaille is de rentabiliteit van de oude
werf. Om geld te verdienen, moet er
ruimte worden gemaakt, letterlijk en
figuurlijk. Dat kan. Welke havenstad be
schikt over drie dokken? Een drijvende,
en twee droge. En welke havenstad
heeft zoveel schepen voor onderhoud.
Na het vertrek van de resten van de
Prins Willim levert dok 2 al werk en
geld op. Het werkschip MCS Ailsa
krijgt daar de eerste beurt. Met enige
schroom - sorry, heer Mooiman - volgt
hier het logische vervolg: de Bonaire
drijft keurig in het dok; nu eruit! Geef
het de mooiste plek aan de kade en
biedt Dok 1 te huur aan. De firma Da-
men wil het vast wel eerst restaureren
en gebruiksklaar maken. Later komen
de huurpenningen binnen ten gunste
van de exploitatie van Willemsoord.
Het erfgoed kan alleen dan worden
behouden, als innovatieve bedrijven de
ruimte krijgen. Bij ons liggen er kansen
op het gebied van energie, natuur en
milieu. Den Helder heeft daarvoor een
kanjer in eigen huis: Kees Groot. Hij is
geen blindganger. 'Slimme meters' om
het energiegebruik terug te dringen,
wijst hij van de hand. Die gaan voorbij
aan echte maatregelen. Het bestuur van
Willemsoord zou hem eens op de thee
moeten vragen, om ideeën af te tappen.
Thee drinken aan de Middenweg in alle
rust is voor een tijdje mogelijk. De weg
wordt opnieuw ingericht en voorzien
van een rotonde. Het verkeer vindt zijn
weg, zonder problemen, langs andere
routes. Over herinrichting gesproken.
Eens zal de Beatrixstraat eraan moeten
geloven. Zeestad durft die herinrich-
De intocht van Sint Nicolaas en zijn
Pieten was een groot succes.
ting kennelijk niet aan. Een geschenk
daarvoor van Woningstichting, een
beeldengroep, voorstellende vijf wervi-
anen, moet de vernieuwde Beatrixstraat
bekronen. Tot dan staan de wervianen
- hoe zo symboliek? - ingepakt en wel
in de luwte. Eind oktober is het zover.
Het nieuwe bestuursakkoord is door de
gemeenteraad bekrachtigd. Het stads
bestuur zit, zonder zorgen voor de dag
van morgen, weer stevig in het zadel.
Mevrouw Biersteker en meneer Prins
schuiven, zoals gesteld, aan zonder
portefeuille, daarmee de coalitie een
meerderheid bezorgend. Niet helemaal
duidelijk zijn de verschillen tussen het
oude en het nieuwe bestuursakkoord.
Van de ChristenUnie mag een stevige
sociale inbreng worden verwacht en
van Behoorlijk Bestuur een gezond
financieel beleid. Wellicht valt hen aan
het einde van de bestuurlijke rit veel
eer en glorie te beurt. Daar hoeft onze
eigen captain of industry niet op te
wachten. Als er één is die 'Den Helder
offshore-haven' mogelijk heeft gemaakt,
dan is het de heer Rob Tompot wel.
In de functie van directeur Peterson
Control Uniongroup trekt hij tal van
bedrijven naar de haven. Zijn sociaal-
culturele inzet is niet minder. Bij zijn
terugtreden is deze Jutter benoemd tot
Officier in de orde van Oranje Nassau.
De eerste november lijkt 1 april. Bij de
heer Martin van Exter valt een uitnodi
ging voor het Assaut van de adelborsten
op de mat. Helaas komt de uitnodiging
85 jaar te laat, en is het gericht aan wijlen
de heer G. Wolthuis. Het zou een hy
percorrecte actie van TNT Post kunnen
zijn, maar gelet op de flutterige dienst
verlening van heden, is die optie uiter
mate twijfelachtig. Daarbij komt dat de
naam van de ontvanger de pretoogjes bij
voorbaat doet glinsteren. Dezelfde dag
stappen jongeren van zestien jaar legaal
achter het stuur, om rijles te krijgen. De
1 april-reeks is nog niet ten einde: in de
Donkere Duinen loopt een bronstige
bok vrij rond en iets verder, in de dui
nen, wacht de klauwier, een verdwaalde
Aziatische zangvogel. De vogelspotters
komen van heinde en verre, doch dan
is de vogel reeds gevlogen. Eigenlijk
is elke dag 1 april. In werkelijkheid is
het elf november, met het jaarlijkse
rollenspel: Sint-Maarten. Vrolijke kin
deren - in de rol van bedelaar - gaan
met zang en lampions langs de deuren
om te krijgen van de 'rijken'. Kinderen
en ouders hoeven dit jaar storm noch
regen te trotseren. De heilige Martinus
heeft zijn halve jas nog niet uit, of de
concurrentie klopt aan: Sinterklaas. Zijn
intocht, nee, triomftocht, is indrukwek-
117
November
