schuil onder een deken van rottend
vis, terwijl de zeebonken feesten. Hij
is er, als de geschiedenis zelve, Jan T.
Bremer. In woord en geschrift houdt
hij het verleden boeiend. Velen zijn op
27 april naar de Vredeskerk getogen
om Jan te horen vertellen over de
oorlog, nog één keer. Zijn lezing blijkt
een toegift als de burgemeester hem
de zilveren erepenning van de stad
overhandigt. Het verleden maakt hem
rijk; niet zozeer met pecunia, hoewel.
Eerder met het zien genieten van
zijn lezers en toehoorders, en met
een onderscheiding hier en daar.
Op 28 april opent admiraal b.d.
Van Duyvendijk het brughuis. Op
het mooiste plein van Den Helder
staat nu de brug van het fregat De
Ruyter. Een prachtige attractie, op
een plein in de vorm van het schip.
Uit eenzelfde gedachtengang is ooit
op het Julianaplein het fundament
van een kathedraal neergelegd. In
tijden van bezuinigingen maken
menselijke hersenen rare kronkels.
Het Hoogheemraadschap wil van zijn
historische molens af, de gemeente
Den Helder van het merendeel van
haar gebouwen. Eind vorige eeuw vindt
een vergelijkbare operatie plaats. Veel
'tafelzilver' ging toen voor 1 per pand
van de hand. In de verkoop gaan onder
andere het dorpshuis in Huisduinen,
de Maranathakerk in de Visbuurt,
het monumentale pompgebouw (in
gebruik als uniek gastatelierEen
deel gaat naar Zeestad. Ja, als er niets
te ontwikkelen is, dan maar beheren.
Een milde regen stoft de maand af:
de majesteit eert 21 Nieuwediepers
met een lintje. Ter ere van haar
verjaardag verzorgt de Marinierskapel
der Koninklijke Marine een keurige
taptoe op het Bernhardplein. Een
beetje vreemd is het afmarcheren, aan
het eind. Amper uit het zicht van de
toeschouwers stopt de muziek abrupt.
Misschien een uitstoot beperkende
maatregel? Vorig jaar zou een
enthousiaste mevrouw in de voorste rij
hebben gezegd: "Daar hebben wij het
nu even niet over."
Mei
De maand begint met viering
en herdenking. Op 4 mei zijn er
herdenkingen. Den Helder gedenkt als
weinig andere steden hen die hun leven
hebben gelaten. Het zijn van Marine-
en havenstad, de daarbij behorende
geschiedenis en de verschillende
bevolkingsgroepen zullen hierbij van
invloed zijn. De 4e mei begint op het
Huisduiner kerkhof met bloemlegging op
de graven van Helderse verzetsstrijders,
gevolgd door de herdenking van
omgekomen bemanningsleden van
de Koninklijke Marine en koopvaardij
bij de Vijfsprong en s avonds bij het
Vliegermonument aan de Tweede
Vroonstraat en het verzetsmonument
aan de Prins Hendriklaan, mét zangsolo
van mevrouw Iserief. De rouwkransen en
bloemstukken zijn, zoals altijd, prachtig.
Bloemisten als Van Amersfoort en De
Lisdodde beheersen het traditionele
handwerk tot in detail. Dat doet ook
onze niet echt meer nieuwe stadsdichter
Jack Beneker met
zijn gedicht 'Den
Helder 4 mei 2011'.
Uit de tijd van
rampspoed schrijft
hij een brug naar
vandaag, met als
kostbare plicht
een samenleving
in verbondenheid.
Enkele staan er
nog, betonnen
bunkers uit '40
- '45; meestal op
het erf van een
bollenbedrijf.
Zij staan in de
weg en daarom
dreigt de sloop. Dat is gelukkig moeilijk,
want bunkers zijn in de samenleving
van nu en morgen blijvende gedenk-
bouwsels. De Buuren van Pieck weet aan
dreigende sluiting te ontkomen. Even
lijkt het doek te gaan vallen. De heer
Van Tol gebruikt de herkansing met een
nieuw concept: 3 gangen a la carte voor
de vaste prijs van 17,95. Het moge
duidelijk zijn dat de wijnkaart roet in
het eten kan gooien. Het proberen meer
dan waard! Dat zal ook de gemeente
hebben gedacht bij het inhuren van
het Duitse bedrijf Alba Stadte- und
Industriereinigung voor het bestrijden
van groen op paden en trottoirs. Voor wel
heel weinig geld denkt dit bedrijf de klus
te klaren. De concurrentie spreekt van
het voorbij gaan aan de veiligheidseisen;
volgens de rechtbank is er niets aan de
hand met deze aanbesteding. Europa
wordt voelbaar tot op het trottoir. Het
Duitse bedrijf heeft het weer mee.
Aanhoudende droogte bestrijdt kruid
én onkruid. Al wat groeit en bloeit is
kurkdroog. Ten zuiden van Julianadorp,
in Schoorl en Sint Maartenszee breken
duinbranden uit; de Helderse duinen
blijven (vooralsnog) gespaard. In het
eerste weekend van mei zijn de open
dagen van de Oranjerie. Ongelooflijk
mooi is die Groene Parel, te midden
van de drukte van alle dag. Hoewel, die
drukte valt wel mee. In de Spoorstraat,
de Keizerstraat en de Beatrixstraat staan
schrikbaar veel winkelpanden leeg. Af en
toe vestigt zich daarin een 'outlet center'
of een anti-kraak club, als teken van de
teneergang. Wie of wat Den Helder moet
helpen, is voor velen een vraag, doch
voor een groep Christenen een weet:
zij roepen de inwoners op om samen te
bidden, samen een boodschap naar Hem
te sturen. De organisatie God4U denkt
dat het dan goed komt met onze stad.
Een "Groene Parel" midden in de stad, de Oranjerie met
prachtige Japanse tuin.
45
