Liefdesavontuurtjes
Het was dus niet onopgemerkt gebleven
dat Hortense tijdens de afwezigheid
van haar man afleiding zocht in
liefdesavontuurtjes. Ze flirtte met de
adjudanten van haar stiefvader en met
andere mannen in de omgeving van
keizer Napoleon. Vooral op Charles de
Flahaut, officier en al jaren een vriend
van haar man, had ze een oogje.
In Holland verslechterde de verhouding
tussen Hortense en Lodewijk. Ze
leefden in paleis Huis ten Bosch zo
veel mogelijk gescheiden. Dat bleef
niet geheim voor de buitenwereld. Er
werd openlijk over gepraat. Wanneer
toen roddelbladen als Privé, Story en
Weekend hadden bestaan, zouden ze
een gouden tijd hebben beleefd.
Een jaar na aankomst in Den Haag
stierf de oudste zoon, kroonprins
Napoleon Charles. Hortense weet zijn
dood ten gevolge van kroep aan het
slechte klimaat. Daardoor haatte ze
Holland nog meer. Ze vertrok naar
Parijs, liet haar tweede zoontje bij haar
moeder achter en reisde door naar
Auguste Charles
Joseph graaf de
Flahaut de la
Billarderie was
de grote liefde
van Hortense.
Zeker is dat hij
de vader was van
haar vierde kind.
Maar hij wordt
ook genoemd als
de verwekker van
Louis Napoleon
(portret Jean
Guèrin, Slot
Arenenberg).
de Pyreneeën. Tijdens haar verblijf in
het buitenland werd de koningin van
Holland opnieuw zwanger.
De meest natuurlijke kandidaat voor
het vaderschap van het derde kind was
koning Lodewijk. Hij was Hortense
nagereisd, niet alleen om haar te
troosten na de dood van haar zoontje,
maar ook om zijn huwelijk met haar
te redden. Die poging faalde. In een
brief aan Hortense, waarin hij haar
voorstelde uit elkaar te gaan, schreef
hij: 'De twaalfde augustus zag ik u terug
in Toulouse. Ik heb mij in uw armen
geworpen en onmiddellijk was ik ervan
overtuigd dat na deze derde poging
alles tussen ons voorbij was.'
Koning Lodewijk geloofde niet dat
Hortense van hem zwanger was geworden.
Dat gevoel had hij ook al bij zijn eerste
kind. Volgens hem was Napoleon de
vader van dat kind, niet hij. Lodewijk was
daarom ook niet aanwezig bij de geboorte
en de doop van Louis Napoleon, in Parijs.
Aan zijn broer de keizer liet hij weten
van Hortense te willen scheiden, maar
Napoleon stond dat niet toe.
Knappe verschijning
Iemand die regelmatig over de vloer
kwam bij Lodewijk en Hortense in
Den Haag, was VerHuell, toen minister
van Marine. Hij kon het aanvankelijk
goed hebben met de koning, die hem
bevorderde tot admiraal en hem de
eretitel 'maarschalk van Holland'
verleende. Maar nog beter kon hij
overweg met de echtgenote van de
koning. Hortense was niet afkerig
van zijn knappe verschijning en zijn
avances. Hij zorgde er zelfs voor dat in
de kerken niet alleen voor het zielenheil
van de koning maar ook voor dat van
de koningin werd gebeden. Volgens de
historicus prof. H.T. Colenbrander had
VerHuell een bijna amoureus getinte
verering voor de 'engelachtige' koningin
Hortense.
VerHuell was een vertrouweling van
Napoleon. Hij had de aandacht van de
keizer op zich gevestigd door de wijze
waarop hij de 'Bataafse flottielje' had
opgebouwd en de schepen vervolgens
via Oostende en Duinkerken naar
Ambleteuse had overgebracht om daar
te worden opgenomen in de Franse
oorlogsvloot. Vijandelijke schepen uit
Engeland probeerden deze overtocht
bij het omzeilen van kaap Gris Nez
te beletten. Bevelhebber VerHuell
weerstond echter hun overmacht
zonder een schip te verliezen. Op
verzoek van Napoleon haalde hij
Lodewijk in 1806 over het koningschap
van Nederland te aanvaarden. En hij
vergezelde de koning vaak tijdens
zijn kennismakingsbezoeken met de
bevolking.
Het gerucht dat VerHuell een relatie
met Hortense had, werd gevoed door
zijn plotselinge overplaatsing naar Sint
Petersburg. Lodewijk had hem met
een gouden snuifdoos en een gouden
degen uit zijn omgeving verwijderd.
Hortense was toen bijna een half jaar
zwanger. Keizer Napoleon verhinderde
de overplaatsing naar Rusland en liet
hem als ambassadeur naar Parijs sturen.
Op de vraag van Napoleon waarom
30
