ZJ i
Club Aphrodite - wat toch een schit
terende naam - aan de Weststraat
resteert als bordeel. Ook winkelketens
sluiten de deuren.
De Duitse drogisterijketen Schlecker
trekt zich terug uit ons land en dus
ook uit Den Helder. Het einde van
de nasleep van de recessie is nog lang
niet in zicht.
Van onbekendheid bij burgemeester
Schuiling is geen sprake. Verplichte
nummers - nieuwjaarstoespraken en
dergelijke - lijken gerenoveerd. Hij
brengt zijn boodschappen enthousiast
en inspirerend. Zullen wij eindelijk de
hoofdprijs hebben?
Deze lijn doortrekkende overlegt hij
met De Doggershoek. Deze kort ge
leden nog broodnodige jeugdinrich
ting, in een fraai gebouw gehuisvest
en met een niet minder fraaie sociale
infrastructuur qua expertise dreigt
te worden gesloten. Zover is het nog
niet. Wel hangt het zwaard van Da
mocles boven de kapitale voorziening.
En wat te denken van die niet minder
kapitale, historiserende herbouw van
de belendende stolpboerderij?
De wegbeheerders zijn aan de beurt.
Het proces van water-ijs-water maakt
van asfalt geitenkaas. In korte tijd
verworden egale wegen tot karren
sporen. Voor het toeristenseizoen
zullen zij zijn hersteld en dat is maar
goed ook. Honderden, duizenden,
tienduizenden, willen onze stranden
bezoeken, waarop de Blauwe vlag
wappert. Die vlag komt er volgens
Stichting Strandexploitatie Noordkop.
Vlaggen wapperen eveneens bij het
aantreden van de nieuwe Comman
dant der Zeestrijdkrachten, Matthieu
Borsboom. Begin jaren tachtig van de
vorige eeuw kwam hij aan als adel
borst, zonder geleend baadje. Toen
al een verrijking voor de stad: zijn
vrouw volgde door het ministerie van
Onderwijs en Wetenschappen te ver
ruilen voor de afdeling Onderwijs van
de gemeente. De 'fly-by' zal dan ook
wel voor beiden zijn. De Lynx voor
de commandant en de Alouette voor
mevrouw Borsboom, of omgekeerd.
Aan het eind van de maand is hij
geveld, de Oostenrijkse den aan de
Duinweg in Den Helder. Eén vrouw
trekt ten strijde. Hoe lang is het gele
den dat horden zich met ketens gor
den aan halfdode iepen? Natuurlijk is
die mevrouw geen belanghebbende!
De gemeenschap is belanghebbende
en voor dat belang heeft het openbaar
bestuur te waken. Het anti-kapbeleid
schijnt kap-maar-raak-beleid te zijn
geworden, met prachtige volzinnen
onderbouwd.
Bouwen, bouwen blijft ons bezig hou
den. Den Helder is officieel krimpstad
geworden. Op zich is dat geen ramp.
Zo kan gesaneerd worden door wo
ningen te amoveren die gedateerd zijn
(klinkt toch heel wat beter dan 'slopen
van slechte huizen'). Jammer van al
die lege plekken in de stad op punten
die eens strategisch waren. Gedepu
teerde, mevrouw Baggerman, wil die
gouden plekjes laten bebouwen door
particulieren. Eigenlijk gebeurt dat al.
Stilletjes heeft de grote stadsvernieu
wing plaatsgemaakt voor opvulpro-
jectjes, met huizen, appartementen en
groen. Eind vorige eeuw waakte alles
en iedereen tegen aantasting van 'de
groene long'. De invulling van zo een
idee is opmerkelijk.
Gemeente en Woningstichting zitten
nog niet op één lijn. De gemeente wil
Ook te koop: De Duif.
haar her en der in de stad verspreide,
duur aangekochte landjes verzilveren,
desnoods verkoperen. Woningstich
ting tracht haar projecten met enig
economisch succes af te ronden.
Niemand weet wat in deze tijd in
het verschiet ligt; wel dat het accent
verschuift naar zogenaamde nultre-
denwoningen, dus bouwen voor de
vergrijzing.
Vakantiehuizen zijn eveneens cou
rant, zij het met een vleugje verwar
ring. Waar eens discotheek De Zand
loper stond, waar Julianadorp aan
Zee ooit bruiste, daar komen nieuwe
vakantiebungalows. Dat vleugje
verwarring schuilt in de wijze van
bouwen. Als ergens geen puntdak op
staat, dan is de link ras gelegd naar
het bouwbudget. Deze bungalows
worden blokken. De ontwikkelaar
noemt dit de Mexicaanse stijl. Het
dreigt daar op een paar vierkante hec
tares een beetje een rommeltje te wor
den. Waar, o waar zijn de eisen van
welstand. Gelukkig gelden die nu nog
wel op Willemsoord. Zeestad B.V. -
heeft het stilzwijgend Willemsoord al
overgenomen? - laat de cultuurhisto
rische waarde van de Oude Rijkswerf
inventariseren door de heer Fons As-
selbergs, oud-directeur van de rijks
dienst voor cultureel erfgoed. De man
zegt ware woorden die wij al wisten.
Wedje dat hij iets ziet dat aangewend
gaat worden voor een nieuw plan!?
De lijsttrekkers debatteren gewoon of
er niets aan de hand is, over stadsver
nieuwing, woningbouw op de Oude
Rijkswerf, detailhandel in het stads
hart. Dat doen zij op uitnodiging van
de Helderse Ondernemersvereniging,
nota bene in Rialto. Deze verkie
zingsstrijd wijkt niet veel af van de
voorgaande. De personele invulling
van de groslijsten valt wel op. Vrou
wen stoten door naar de kop van het
klassement. Het is nog wel een man-
nenbezigheid, maar toch. GroenLinks
en de Stadspartij begrenzen de moge
lijkheden: de een al vrouw, de ander
al man. Het leven van alle dag maakt
duidelijk dat een gemixte groep van
83
—t I I Ir-il 1-1m II 1