ZJ i Club Aphrodite - wat toch een schit terende naam - aan de Weststraat resteert als bordeel. Ook winkelketens sluiten de deuren. De Duitse drogisterijketen Schlecker trekt zich terug uit ons land en dus ook uit Den Helder. Het einde van de nasleep van de recessie is nog lang niet in zicht. Van onbekendheid bij burgemeester Schuiling is geen sprake. Verplichte nummers - nieuwjaarstoespraken en dergelijke - lijken gerenoveerd. Hij brengt zijn boodschappen enthousiast en inspirerend. Zullen wij eindelijk de hoofdprijs hebben? Deze lijn doortrekkende overlegt hij met De Doggershoek. Deze kort ge leden nog broodnodige jeugdinrich ting, in een fraai gebouw gehuisvest en met een niet minder fraaie sociale infrastructuur qua expertise dreigt te worden gesloten. Zover is het nog niet. Wel hangt het zwaard van Da mocles boven de kapitale voorziening. En wat te denken van die niet minder kapitale, historiserende herbouw van de belendende stolpboerderij? De wegbeheerders zijn aan de beurt. Het proces van water-ijs-water maakt van asfalt geitenkaas. In korte tijd verworden egale wegen tot karren sporen. Voor het toeristenseizoen zullen zij zijn hersteld en dat is maar goed ook. Honderden, duizenden, tienduizenden, willen onze stranden bezoeken, waarop de Blauwe vlag wappert. Die vlag komt er volgens Stichting Strandexploitatie Noordkop. Vlaggen wapperen eveneens bij het aantreden van de nieuwe Comman dant der Zeestrijdkrachten, Matthieu Borsboom. Begin jaren tachtig van de vorige eeuw kwam hij aan als adel borst, zonder geleend baadje. Toen al een verrijking voor de stad: zijn vrouw volgde door het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen te ver ruilen voor de afdeling Onderwijs van de gemeente. De 'fly-by' zal dan ook wel voor beiden zijn. De Lynx voor de commandant en de Alouette voor mevrouw Borsboom, of omgekeerd. Aan het eind van de maand is hij geveld, de Oostenrijkse den aan de Duinweg in Den Helder. Eén vrouw trekt ten strijde. Hoe lang is het gele den dat horden zich met ketens gor den aan halfdode iepen? Natuurlijk is die mevrouw geen belanghebbende! De gemeenschap is belanghebbende en voor dat belang heeft het openbaar bestuur te waken. Het anti-kapbeleid schijnt kap-maar-raak-beleid te zijn geworden, met prachtige volzinnen onderbouwd. Bouwen, bouwen blijft ons bezig hou den. Den Helder is officieel krimpstad geworden. Op zich is dat geen ramp. Zo kan gesaneerd worden door wo ningen te amoveren die gedateerd zijn (klinkt toch heel wat beter dan 'slopen van slechte huizen'). Jammer van al die lege plekken in de stad op punten die eens strategisch waren. Gedepu teerde, mevrouw Baggerman, wil die gouden plekjes laten bebouwen door particulieren. Eigenlijk gebeurt dat al. Stilletjes heeft de grote stadsvernieu wing plaatsgemaakt voor opvulpro- jectjes, met huizen, appartementen en groen. Eind vorige eeuw waakte alles en iedereen tegen aantasting van 'de groene long'. De invulling van zo een idee is opmerkelijk. Gemeente en Woningstichting zitten nog niet op één lijn. De gemeente wil Ook te koop: De Duif. haar her en der in de stad verspreide, duur aangekochte landjes verzilveren, desnoods verkoperen. Woningstich ting tracht haar projecten met enig economisch succes af te ronden. Niemand weet wat in deze tijd in het verschiet ligt; wel dat het accent verschuift naar zogenaamde nultre- denwoningen, dus bouwen voor de vergrijzing. Vakantiehuizen zijn eveneens cou rant, zij het met een vleugje verwar ring. Waar eens discotheek De Zand loper stond, waar Julianadorp aan Zee ooit bruiste, daar komen nieuwe vakantiebungalows. Dat vleugje verwarring schuilt in de wijze van bouwen. Als ergens geen puntdak op staat, dan is de link ras gelegd naar het bouwbudget. Deze bungalows worden blokken. De ontwikkelaar noemt dit de Mexicaanse stijl. Het dreigt daar op een paar vierkante hec tares een beetje een rommeltje te wor den. Waar, o waar zijn de eisen van welstand. Gelukkig gelden die nu nog wel op Willemsoord. Zeestad B.V. - heeft het stilzwijgend Willemsoord al overgenomen? - laat de cultuurhisto rische waarde van de Oude Rijkswerf inventariseren door de heer Fons As- selbergs, oud-directeur van de rijks dienst voor cultureel erfgoed. De man zegt ware woorden die wij al wisten. Wedje dat hij iets ziet dat aangewend gaat worden voor een nieuw plan!? De lijsttrekkers debatteren gewoon of er niets aan de hand is, over stadsver nieuwing, woningbouw op de Oude Rijkswerf, detailhandel in het stads hart. Dat doen zij op uitnodiging van de Helderse Ondernemersvereniging, nota bene in Rialto. Deze verkie zingsstrijd wijkt niet veel af van de voorgaande. De personele invulling van de groslijsten valt wel op. Vrou wen stoten door naar de kop van het klassement. Het is nog wel een man- nenbezigheid, maar toch. GroenLinks en de Stadspartij begrenzen de moge lijkheden: de een al vrouw, de ander al man. Het leven van alle dag maakt duidelijk dat een gemixte groep van 83 —t I I Ir-il 1-1m II 1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2010 | | pagina 85