zeggen, dat mr. Bomans in deze pas torie veel invloed heeft gehad op de verbetering der marinezielzorg en dientengevolge ook op de wording der bijkerk tot officiële garnizoens kerk nadat ze parochiekerk was ge worden.' Alink maakt de kerk in de Visbuurt, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, in drie ge daanten mee. Wanneer hij in 1915 als kapelaan wordt overgeplaatst van de Petrus en Pauluskerk naar de O.L.V.O.O., is de Visbuurt-kerk nog een bijkerk van de Petrus en Paulus. In 1917 wordt de parochie in tweeën gesplitst en wordt de O.L.V.O.O. een zelfstandige kerk met een eigen pas toor. Door de activiteiten van Alink met de militairen van land- en zee macht groeit de Visbuurt-kerk uit tot garnizoenskerk. Dat betekent dat er speciale diensten voor hen worden gehouden. Natuurlijk hoopt hij dat die zo veel mogelijk kerkgangers trekken. In zijn dagboeken houdt hij de ontwik kelingen ten aanzien van het aantal bezoekers nauwkeurig bij. Op 20 november 1919 noteert Alink in zijn dagboek: 'Hondenweer. Op de fiets naar het fort Oostbatterij en daarna naar het fort Erfprins. Gevolg der besprekingen is dat den militairen vrij kan gegeven worden op de eerste Vrijdagen der maand tot 9 uur. Dus als de H. Mis ten 7 ure is, kunnen we de Generale H. Communie houden. We hopen alsdan op een prachtige opkomst. Ik kom in een stortbui; van kop tot teen bemodderd weer thuis. maar gelukkig met een goeden bui van binnen, die door geen bui van buiten is weg te spoelen. De soldaten hun zin en ik mijn zin, want des Zon dags lijkt de Generale H. Communie der landmacht niets, omdat ze dan bijna allen naar huis zijn.' Op 12 december 1919: 'Vandaag mijn blikkenfeest, nl. 6 jaar en drie maanden in Den Helder. Alleen in intiemen kring herdacht door tracta- tie van een stinkstok met een bandje erom (sigaar), 's Morgens om half zeven de deur uit en breek m'n nek bijna door de gladheid van de be ijzelde straten. Hier en daar glijden in het duister eenige matrozen en soldaten de nog eenzame Zuidstraat over..op weg naar de Kerk. Ik volg..ook glijdend. Reeds loopt de dienst van 6 uur ten einde, waarin niet zoo erg veel Heldersche burgers aanwezig zijn. De banken vullen zich met 30 matrozen en 80 infanteristen en artilleristen. Geen kleinigheid als je zoo bedenkt, dat de meesten, die van Erfprins of van Kijkduin komen, zich drie kwartier lang vrijwillig heb ben blootgesteld aan het gevaar van uitglijden, neersmakken, armen en/of benen breken en wat dies meer zij. Na afloop van de H.Mis ontbeten met de matrozen in het marine-tehuis. Het was werkelijk een mooie ochtend.' Mopperen Er komen in zijn dagboek ook dagen voor waarop hij moppert. Op 6 janu ari 1920, het feest van Driekoningen, schrijft Alink: 'Mijn militaire H.Mis is slecht bezocht door de landmacht. Deze schijnt gaarne wat langer te slapen en wat minder ver te loopen, Een vertrouwd beeld bij de Visbuurt-kerk uit de vooroorlogse jaren. Onder de kerkgangers bevinden zich veel matrozen. De O.L.V.O.O. blijft garnizoenskerk tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (uit: R.K. Marine weekblad 'St. Christophorusj.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2010 | | pagina 80