-* -1 mmmrnm mwji Op de plaats van Visstraat 33. Oom Daan met de oudste zeven. De jongens spelend op een mondharmonica (foto: collectie D. Bok). men. Niet zelden hadden zij ergens ruzie over. Als kinderen kwamen wij veel bij een alleenstaande man -Dirk Kuiper, bij genaamd Dirk de leugenkist- die een stukje verderop in de Visstraat woon de. Hij kon goed vertellen en boven dien: hij was een verwoed hengelaar en in die tijd was het meenemen van de gevangen vis geen punt. Zodoende hebben wij allerlei soorten vis uit de binnenwateren gegeten. Baars, bra sem en ook wel snoekbaars en paling. Daarnaast scharrelde hij wat bij op de visafslag, wat dan weer een braadje zeevis opleverde. Maar ook een voor raad sardines die door mijn moeder -in stervorm- in de koekenpan wer den gebakken. Ik weet, dat wij op een zondag een keer stokvis aten. De drie jongsten, waaronder ikzelf, vonden het maar niks en zaten met redelijk lange tanden te eten. Toen de maaltijd voorbij was waren onze borden nog niet leeg. Geen punt zei moeder: van avond warm ik het op en dan krijg je dat als eerste. Toen dat dan ook ge beurde smaakte het ons zo goed, dat we best wel wat meer wilden hebben. Het tiental van Miep en Peter Bok. V.l.n.r. achterste rij: Tonnie, Theo, Jan, Jo en Peter. Voorste rij: Jante, Nel, Sari, Daan en Corrie (foto: collectie D. Bok). Voor materialen voor de schoenma kerij moest ik vaak naar het winkeltje van Hein de Wit in de Brouwerstraat. Hij leverde alles wat nodig was. Deze man was stokdoof en daar maakte de jeugd wel eens misbruik van, want hij hoorde het toch niet. Om te horen wat je nodig had gebruikte hij een koperen toeter waarin je dan moest spreken. Om deze voorloper van het hoorapparaat makkelijk mee te kun nen nemen kon je het in elkaar schui ven. Vaak had Hein geen zin om het apparaat te pakken en dan stond je in zijn oor te schreeuwen, met de kans verkeerde spullen te krijgen. Daarom liet ik mijn vader alles maar opschrij ven. Zo liep ik geen risico en hoefde ik niet terug om te ruilen. Met mijn jongste zusje moest ik vaak de schoenen die waren gerepareerd terug gaan brengen. Een vaste klant zat op de Javastraat, een andere in de

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2010 | | pagina 22