En toen waren we, ook in Den Helder, eindelijk weer vrij Britse geallieerden vóór het raadhuis aan de Kerkgracht op 8 mei 1945.
Naar school gaan was er voor mij
maandenlang niet bij, want ook de
christelijke school in Anna Paulowna
kon al die Helderse kinderen er zo
maar niet bij hebben. Na lange tijd
vond vader dat er toch maar iets op
gevonden moest worden. In het oude
hervormde evangelisatiegebouwtje aan
de Zandvaart waren enkele klassen
van de openbare Vismarktschool in
Den Helder ondergebracht. Daar ben
ik dan toch nog een blauwe maandag
op school geweest. Maar de sommen
die ze daar maakten had ik, meer dan
een halfjaar geleden, in Den Helder al
gehad. Er viel bepaald niet veel te leren
dus. Op een goede dag was ik al naar
school toe, toen vader me op de fiets
achterna kwam. "Kom op, Joop", zei hij,
"we gaan weer terug naar Den Helder.
De oorlog is bijna afgelopen". En het
gelukte ons om nog voor de capitulatie
datum terug te zijn in ons eigen huis.
De bevrijding kwam in zicht. Ik her
inner me dat in de Visstraat de Ne
derlandse driekleur werd uitgestoken,
maar dat de vlag toch weer moest
worden ingehaald. Te gevaarlijk, want
de moffen waren nog niet weg en
de Canadezen moesten nog komen.
Maar het was slechts een kwestie van
tijd. En toen waren we, ook in Den
Helder, eindelijk weer vrij.
Joop Bel, Velserbroek
120
