Installatie van Jopie Bootsman als Akela door Jaap Metselaar.
Vanuit de open waarnemingspost (met kantelen) uitzicht in oostelijke richting
op de muur van de Duitse Atlantikwall en het witte clubgebouw van de Helderse
zwemvereniging 'Marsdiep'.
laar tot verkenner werd gevormd. Het
fort Vischmarkt werd op 28 augustus
1948 officieel geopend en omgedoopt
tot Juttersburcht. Hopman Metzelaar
werd ook wel eens Hopman Blote Knie
genoemd omdat hij 's winters gekleed
in korte broek op de schaats verscheen.
Dat waren nog eens tijden. In het dis
trict Den Helder verscheen op gezette
tijden een verenigingsblad de 'Bronzen
pijlpunt', waarvan Hopman J.J. Vliet-
stra de hoofdredacteur was. Jan Slort
kwam terug uit Indië en werd Vaan
drig Slort samen met de Vaandrigs
Joop Talens, Joop Kloprogge, Co Mid
dendorp, Martin Talens en later ook
nog Han Zegel. Hopman Metzelaar
had bedacht dat de Juttersburcht het
uiterlijk moest krijgen van een middel
eeuws kasteel, compleet met kantelen.
Maar waar haal je zo gauw kantelen
vandaan? Artikel 11 van de padvin-
derswet luidde: Een padvinder is vin
dingrijk. Op een braakliggend terrein
achter de Ambonstraat bevond zich
een groot aantal betonnen ringen die
door de bezetter waren bestemd om
te worden gebruikt als schuttersputjes,
zog. eenmansgaten. Deze ringen die
overigens niet helemaal rond waren,
werden al rollend door de verkenners
naar de Juttersburcht gebracht. Dit
kostte behalve zweet ook nog eens
bloed en tranen. Een der ringen brak
in tweeën en verbrijzelde mijn grote
teen. Ome Jaap tilde mij op en droeg
mij in zijn armen naar de groepsarts,
dokter Fransen op de Javastraat. Het
huis van dokter Fransen was en is nog
steeds (als je maar goed kijkt) te her
kennen aan het Victorieteken dat de
Duitse bezetter op een aantal huizen in
de Javastraat en de Timorlaan had la
ten aanbrengen. Het moet verf geweest
zijn van een bijzonder goede kwaliteit,
want ondanks herhaalde pogingen om
de misplaatste overwinningstekens
te verwijderen is dit nooit helemaal
gelukt. Het is allemaal weer goed ge
komen met die teen alleen, als blijvend
aandenken aan mijn padvinderstijd,
een fors litteken.
Jan Slort, inmiddels getrouwd met
Jopie Bootsman, was meester Slort
geworden en vierde triomfen als ama
teur toneelspeler. Hij diende tot aan
zijn pensionering, o.a. als leraar aan
de mulo, later aan scholengemeen
schap Nieuwediep, het onderwijs. Er
waren meer welpenleiders die een
levenslange verbintenis sloten met
een van hun assistentes. Zo was Jo
Pottinga inmiddels getrouwd met
Bagheera Enny Bels. Jo woonde in de
La Reijstraat waar zijn moeder een
sigarenzaak dreef en Enny woonde
op de Brakkeveldweg. Normaal kom
je elkaar niet zo gauw tegen als je zo
ver weg woont, maar dan zie je maar
weer eens waar de padvinderij alle
maal goed voor is.
Na mijn verplichtingen ten opzichte
van het vaderland te hebben vervuld
(zie: Herinneringen van een zeemi
licien in Levend Verleden, septem
ber 2008) heb ik nog enige tijd een
bescheiden rol gespeeld als assistent
verkennersleider bij groep 4 de Jut
ters. Het troephuis was toen gevestigd
aan de Meeuwenstraat. Groepsleider
in die tijd was Oubaas Reijers, de
verkenners werden geleid door Hop
man Jaap Groet, de voortrekkersstam
stond onder leiding van Baas Piet de
Hoog en Akela Annie Adams had de
welpenhorde onder haar hoede.
Bron:
Interviews met Jan Slort die welwil
lend foto's ter beschikking stelde en
Wim Kalkman uit wiens collectie
meerdere foto's in de beeldbank zijn
opgenomen.
Lo Lasschuijt
113
